Ακούμε κατά καιρούς διάφορα για τις επιπτώσεις της κρίσης στις σχέσεις. Τα μηνύματα ενίοτε είναι αντιφατικά: άλλοι υποστηρίζουν ότι εντείνει τα τυχόν προϋπάρχοντα προβλήματα και άλλοι ότι μας φέρνει πιο κοντά. Από σχετικές έρευνες, όμως, φαίνεται ότι δεν είναι και τόσο αντιφατικά τα μηνύματα. Μάλλον είναι ξεκάθαρα. Και περισσότερο αρνητικά.
Σύμφωνα με έρευνες φορέων που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ψυχικής και σεξουαλικής υγείας, τα τελευταία χρόνια η τάση είναι να αυξάνονται:
- Το ποσοστό των εκουσίως απεχόντων από κάθε ερωτική και συναισθηματική δραστηριότητα.
- Το ποσοστό σεξουαλικών δυσλειτουργιών (π.χ. στυτική δυσλειτουργία κ.ά.).
- Η χρήση ψυχοφαρμάκων.
Κατ’ αρχάς, να παραδεχτούμε κάτι: η κοινωνία μας δεν ξεπέρασε ποτέ (ίσως ευτυχώς) τους ρόλους. Θέλει τον άνδρα κουβαλητή, ισχυρό, εισοδηματία, σταθερά του σπιτιού («κολόνα»), σημείο αναφοράς. Παρά την αναγκαστική αντιστροφή ρόλων σε αρκετά νοικοκυριά, λόγω κρίσης, όπου η γυναίκα φέρνει τα χρήματα στο νοικοκυριό και ο άνδρας πάει τα παιδιά σχολείο, μαγειρεύει και καθαρίζει, δεν γνωρίζω κανέναν που να προτιμούσε αυτό το μοτίβο, αν είχε και άλλες επιλογές. Εδώ δεν γνωρίζω κανέναν που να αντέχει να κερδίζει λιγότερα χρήματα από τη γυναίκα του (παρά το ότι μπορεί να βάζει και την ενυδατική του ως συνεπής metrosexual).
Συνεπώς, είναι σαφές ότι οι οικονομικές δυσκολίες στην ουσία ευνουχίζουν τους άνδρες και δεν τους επιτρέπουν να διαδραματίζουν το ρόλο που τόσο οι ίδιοι όσο και η κοινωνία απαιτεί και επιφυλάσσει για αυτούς. Κακά τα ψέματα, ο άνδρας που «τρώει απ’ τα έτοιμα» δεν είναι σέξυ. Τουλάχιστον όχι όσο ο αυτόνομος / αυτοδημιούργητος.
Όταν ο μήνας βγαίνει μετρώντας τα ευρώ και συχνά με αθέτηση υποχρεώσεων (πιο δημοφιλείς αθετήσεις κοινόχρηστα, ενοίκια, έξοδα συντήρησης αυτοκινήτων και ΕΝΦΙΑ), με τι άνεση να κεράσεις την κοπέλα σου; Πώς να χαρείς την έξοδο στο εστιατόριο, όταν τον υπόλοιπο μήνα θα γίνεις μακαρονάς θέλοντας και μη (τι να κάνουμε;!). Πώς να νιώσει και η γυναίκα ότι μπορεί να βασιστεί σε εσένα (παντοιοτρόπως), όταν μετράς τα ψιλά για να πληρώσεις και σε συλλαμβάνει να ανοίγεις τον κουμπαρά για το εισιτήριο του μετρό;
Υπάρχει βέβαια και η άλλη όψη του νομίσματος: για τα ήδη ώριμα ζευγάρια, που έχουν ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς, η κρίση είναι αφορμή για εκλογίκευση καταναλωτικών απαιτήσεων, για επανιεράρχηση προτεραιοτήτων, για εφευρετικότητα στις επιλογές ψυχαγωγίας, για ουσιαστικότερη επικοινωνία, για περισσότερο χρόνο στο σπίτι με ηρεμία, τελικά για περισσότερη «κοινωνία» του ενός με τον άλλο, μακριά από την εμπύρετη, χρονοβόρα γκλαμουριά των ξενυχτιών περασμένων δεκαετιών. Αλλά είπαμε, για τα ήδη ώριμα ζευγάρια..
Όσοι εμμένουν μυωπικά σε πορνικές κατ’ ουσία σχέσεις (ανεξάρτητα αν μεσολαβεί νυφικό και κουφέτα), άνδρες και γυναίκες, θα παραμένουν εκτεθειμένοι στη διακινδύνευση της οικονομικής αβεβαιότητας και στις δυσμενείς επιπτώσεις των διακυμάνσεων του πορτοφολιού στη σχέση / γάμο.
Συμπέρασμα: καλό είναι να μπορεί να κεράσει ο άνδρας, ωστόσο αφενός δεν χρειάζεται να μπορεί πάντα να το πετυχαίνει, αφετέρου δεν πρέπει να μας αρκεί αυτό. Η οικονομική οπτική στα πράγματα (που κατ’ ουσία ανάγεται στο ένστικτο επιβίωσης) είναι ένα τμήμα της ζωής μόνο. Πέρα από αυτό, υπάρχει η συναισθηματική πλευρά, η επένδυση στην οποία φαίνεται ασφαλέστερη επένδυση από τα ακριβά αυτοκίνητα. Διότι, αν επιλέγεις και επιλέγεσαι εξαγοραζόμενος/-η (σχεδόν εκπορνεύων/-ουσα ή εκπορνευόμενος/-η), βάζεις το κεφάλι σου στην γκιλοτίνα των ανά πάσα στιγμή δυνάμενων να εμφανιστούν πλουσιότερου ή / και ολιγαρκέστερης..
Επειδή, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των κυβερνώντων μας, διαφαίνεται ότι με την κρίση θα ζήσουμε αρκετά ακόμα και επειδή η μοναξιά (τυπική ή και ουσιαστική εντός γάμου / σχέσης) από κάποιο σημείο και μετά επιδρά δυσμενώς σε όλη μας την ψυχοσύνθεση (βλέπε σχετικά και «Το χρυσωμένο χάπι της επιλεγμένης μοναξιάς» εδώ http://beautyguard.gr/archives/3521), προτείνω να προσαρμόσουμε το ρόλο του άνδρα στο ρεαλισμό που επιβάλλει η εποχή. Δεν λέμε να κερνά η γυναίκα, αλλά όχι και να ψάχνουμε το golden boy των 90s. Αυτό πάει, μας άφησε χρόνους. Μέτρον άριστον. Ασφάλεια στην κρίση είναι η σωφροσύνη, όχι τα απλήρωτα κοινόχρηστα. Επιπλέον, ας εκτιμήσουμε και αξιοποιήσουμε τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο μας. Είναι ποιότητα ζωής.
current_Panos
