Σύμφωνα με σχετικές έρευνες, το 60% των αναγνωστών εφημερίδων και περιοδικών διαβάζει το ζώδιό του. Το 50% από αυτούς λαμβάνει υπόψη του τη σχετική πρόβλεψη. Επομένως, το ένα τρίτο περίπου της κοινωνίας (με τη μερίδα του λέοντος να ανήκει στις γυναίκες) ετεροκαθορίζεται στις επιλογές της ζωής του από τα γραφόμενα ενός ειδικού (;).
Θα έλεγε κανείς ότι, τουλάχιστον στα θέματα χαρακτήρων, η αστρολογία δεν είναι τόσο κομπογιαννίτικη όσο της καταλογίζεται. Για παράδειγμα, δύσκολα συναντά κανείς Λέοντα που να μην είναι δυναμικός ή Δίδυμο που να μην είναι αυθόρμητος. Τι γίνεται, όμως, με τις προβλέψεις; Είναι δυνατόν μια έκλειψη, ένα καθ’ όλα φυσικό φαινόμενο, να επιδρά στην ψυχολογία των ανθρώπων; Ή ένας ανάδρομος Ερμής (εξίσου φυσικό φαινόμενο) να φταίει για την ένταση στην τελευταία (πάντα σουρεαλιστική) σύσκεψη διαχείρισης της πολυκατοικίας; Σε τι οφείλεται το γεγονός ότι, ενώ η επιστήμη προοδεύει και οι καρποί της γίνονται κοινό κτήμα των ανθρώπων μέσω των σπουδών, μια μεγάλη μερίδα εξακολουθεί να ανάγει τα ζητούμενα της προσωπικής του ζωής στην απροσδιόριστη σφαίρα των δώδεκα ζωδίων; Όλα εξηγούνται.
Η κατηγοριοποίηση των ανθρώπων στα δώδεκα ζώδια καλύπτει αρχικά την ανάγκη να ανήκεις σε μια ομάδα. «Εμείς οι Καρκίνοι είμαστε ευαίσθητοι». «Έμπλεξες με Τοξότη, ας πρόσεχες!». «Η πεθερά μου είναι Παρθένος, όλη μέρα με μια χλωρίνη». Και άλλα πολλά, που ικανοποιούν την αναγκαιότητα να νιώθεις ότι μοιράζεσαι με άλλους (ούτε πολλούς, αλλά ούτε και λίγους) έναν κοινό τόπο χαρακτηριστικών. Η ανάγκη να ανήκεις είναι παλιά όσο ο άνθρωπος.
Δεύτερον, τα ζώδια διατηρούν το ενδιαφέρον των ανθρώπων γύρω από ένα ας το πούμε «σίριαλ», που δεν είναι άλλο από την προσωπική ζωή. Την προηγούμενη εβδομάδα περιμέναμε τη σύνοδο Δία και Ερμή στο Σκορπιό. Δεν πρέπει να δούμε πόσο τελικά μας επηρέασε; Επομένως, η έλλειψη άλλων σημαντικών ενδιαφερόντων οδηγεί στη στενή παρακολούθηση των αστρολογικών προβλέψεων.
Τρίτο και κυριότερο, τα ζώδια μάς απαλλάσσουν από τη βαριά ευθύνη διαχείρισης της ελευθερίας μας. Δεν χώρισες, γιατί δεν οικοδόμησες εμπιστοσύνη, αλλά γιατί ήταν Υδροχόος. Απολύθηκες, όχι γιατί ήσουν ασυνεπής με το ωράριο, αλλά γιατί η συνάδελφος ήταν Αιγόκερως, επομένως δηλητηριώδης στην κριτική της.
Ο ποιητής λέει ότι «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία». Ο σύγχρονος άνθρωπος, εν πολλοίς μεγαλωμένος χωρίς ισχυρά διακυβεύματα (όπως έχουμε αναλύσει σε άλλα άρθρα, π.χ. «Το χρυσωμένο χάπι της επιλεγμένης μοναξιάς»), συχνά δεν διαθέτει την ψυχική δύναμη να αναλάβει το κόστος των επιλογών στη ζωή του. Χρειάζεται απεγνωσμένα έναν άλλον ώμο, οσοδήποτε ανορθολογικός και αν είναι αυτός, προκειμένου να ακουμπήσει βολικά και ανακουφιστικά τις ευθύνες των επιλογών του.
Τα δώδεκα ζώδια (υποκοριστικό του ζώου στα αρχαία, ζούδι στη δημοτική, κι ας υπάρχει και ο άψυχος Ζυγός) προσφέρουν αφειδώς την ευτυχία της ανευθυνότητας, με το περιτύλιγμα του ανήκειν. Διαιωνίζουν στο διηνεκές την αυταπάτη μιας μοιρολατρίας, που επιτρέπει στο υποκείμενο να μπορεί να κατηγορεί για την κακοδαιμονία του οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον εαυτό του.
Η ανάγκη για καταφυγή στη μοιρολατρία υπερσκελίζει και την ανάγκη επιστημονικής κατάρτισης ενός μεταπτυχιακού τίτλου. Γιατί η πρώτη είναι ευθέως ανάλογη της ψυχικής αδυναμίας, ενώ η δεύτερη ενίοτε προκύπτει από την κεκτημένη ταχύτητα μιας μικροαστικής αντίληψης περί συσσώρευσης τυπικών προσόντων.
Μόνος εύλογος αντίλογος στα παραπάνω είναι το αναφαίρετο δικαίωμα καθενός να διατηρεί την πίστη του σε οτιδήποτε τον καλύπτει. Η μόνη ένσταση σε αυτό εγείρεται, όταν η άρνηση ανάληψης ευθύνης καθηλώνει την πρωτοβουλία στο επίπεδο του μηδενός και αναπαράγει μια στάση ζωής μοιραία κι άβουλη, έρμαιο της πορείας της Αφροδίτης στο στερέωμα, που δεν ακολουθείται από ετοιμότητα διαχείρισης των συνεπειών της. Όταν, δηλαδή, αναθέτεις στον Οφιούχο το γάμο σου, είναι ανακόλουθο να θλίβεσαι από ένα διαζύγιο, που επισυνέβη, επειδή δεν έκανες τίποτα για να το αποτρέψεις.
current_Panos
