Δίαιτα Atkins: όταν τα τηγανητά αυγά με μπέικον εντάσσονται στο μενού διαίτης..

Είναι πολυδιαφημισμένη και επαναστατική, αφού μας προτρέπει να τρώμε αυγά με μπέικον ή τηγανιτή ομελέτα με τυριά προκειμένου να χάσουμε βάρος! Ο λόγος για τη θρυλική δίαιτα Atkins, ένα αμφιλεγόμενο πρόγραμμα απώλειας βάρους, που πρωτοέκανε την εμφάνιση του το 1972.  Ακόμη και κάποιοι σταρ του Hollywood δήλωσαν ότι την ακολουθούν κατά καιρούς και πως θα μπορούσαν να αντισταθούν άλλωστε, αφού η δίαιτα αυτή υπόσχεται απώλεια βάρους, χωρίς πείνα και στερήσεις!

Η δίαιτα Atkins, εκτός από την απώλεια βάρους, διαθέτει μια ολιστική προσέγγιση στη θεραπευτική γενικότερα. Ο ίδιος ο Dr. Atkins στο βιβλίο του, την παρουσίασε ως μοναδικό πρόγραμμα για την αντιμετώπιση και άλλων προβλημάτων υγείας, πλην της παχυσαρκίας, όπως οι πονοκέφαλοι, οι τροφικές δυσανεξίες και αλλεργίες, οι διαταραχές του σακχάρου στο αίμα και τα προβλήματα μεταβολισμού. Σύγχρονες μελέτες δείχνουν ότι οι ισχυρισμοί του Atkins όχι μόνο δεν είναι αβάσιμοι, αλλά ότι είναι πιθανό με τέτοιου τύπου δίαιτες – υψηλής λήψης πρωτεϊνών και φτωχές σε υδατάνθρακες- να συμβάλλουν στην πρόληψη και την θεραπεία κάποιων παθήσεων όπως η παιδική επιληψία, η ακμή, οι πολυκυστικές ωοθήκες ή ενδεχομένως και κάποιες μορφές καρκίνου. Και όλα αυτά την ώρα που άλλες εξίσου εμπεριστατωμένες επιστημονικές και κλινικές έρευνες, συνδέουν την κρεοφαγία και την υψηλή κατανάλωση λιπαρών ως αίτιο καρδιαγγειακών παθήσεων, υπέρτασης, διαταραχών της νεφρικής και ηπατικής λειτουργίας ή ακόμη και παράγοντα ανάπτυξης κάποιων μορφών καρκίνου. Μπορεί κανείς να ενημερωθεί για κάποιες από τις έρευνες αυτές, ανατρέχοντας στη βιβλιογραφία που δίνω στο παράρτημα αυτού του άρθρου.

Η Atkins, κατά καιρούς έχει διχάσει την επιστημονική κοινότητα.  Το βέβαιο είναι ότι έχει παγκοσμίως πιστούς οπαδούς που την ακολούθησαν, κέρδισαν τη μάχη με την παχυσαρκία και διατείνονται για τα ευεργετικά και εντυπωσιακά της αποτελέσματα, όσο και ορκισμένους εχθρούς, που προτάσσουν ισχυρότατα επιχειρήματα για το πόσο βλαβερή μπορεί να αποβεί στην ανθρώπινη υγεία.

Η φιλοσοφία της δίαιτας Atkins.

H κεντρική ιδέα του αδυνατιστικού αυτού προγράμματος, είναι ότι ο άνθρωπος γίνεται υπέρβαρος επειδή καταναλώνει πάρα πολλούς υδατάνθρακες. Ο ανθρώπινος μεταβολισμός «καίει» κατά προτεραιότητα τους υδατάνθρακες, εν συνεχεία τις πρωτεΐνες και εν τέλει τα λίπη για την παραγωγή ενέργειας. Έτσι, σύμφωνα με την Atkins, καταναλώνοντας πολύ μικρές ποσότητες υδατανθράκων στη διατροφή μας,  και ταυτόχρονα μεγάλες ποσότητες πρωτεϊνών και λιπών, το σώμα μας εξαναγκάζεται να καίει το αποθηκευμένο λίπος, ώστε εν τέλει να χάνουμε το περιττό μας βάρος. Στην κατάσταση αυτή, λέμε ότι ο οργανισμός βρίσκεται σε κέτωση, γι’ αυτό και τη δίαιτα Atkins την ονομάζουμε και κετονική ή βιοχημική ή χημική δίαιτα.

Πιο συγκεκριμένα, όταν ο οργανισμός μας βρίσκεται σε σταθερή κατάσταση και δεν επιθυμούμε την απώλεια βάρους, σε μια μέση προσέγγιση και στα πλαίσια μια ισορροπημένης διατροφής, το 55% περίπου της συνολικής ενέργειας που προσλαμβάνουμε με την τροφή μας ημερησίως, θα πρέπει να προέρχεται από υδατάνθρακες, το 15% από πρωτεΐνες και το υπόλοιπο 30% από λιπαρά.  Στη δίαιτα Atkins, η συμμετοχή των πρωτεϊνών στη διατροφή μας γίνεται 27% περίπου, των υδατανθράκων μόλις 5% και των λιπών 68% ! Αυτή η εξαιρετικά μειωμένη πρόσληψη υδατανθράκων καθημερινώς, βασίζεται στην πεποίθηση του Atkins ότι η παχυσαρκία έχει τις ρίζες της σε μεταβολικά αίτια και ότι η βασική «πηγή του κακού» είναι η υπερέκκριση ινσουλίνης στον οργανισμό. Κατ’ επέκταση αυτού, η μεγάλη κατανάλωση υδατανθράκων και κυρίως λευκής ζάχαρης, ευθύνεται, κατ’ αρχήν για την αυξημένη έκκριση ινσουλίνης και συνεπώς και για το διαβήτη, την αύξηση του βάρους, την παχυσαρκία και πολλές ακόμη χρόνιες παθήσεις. Έτσι, με βάση το σκεπτικό αυτό, στη δίαιτα Atkins, καταναλώνονται μόλις 20g ημερησίως – ποσότητα που ισοδυναμεί με την κατανάλωση μιας φέτας ψωμιού- και με αυτόν τον τρόπο, ο οργανισμός μας αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει πρωτεΐνες και λίπη για την παραγωγή της ενέργειας που του χρειάζεται. Ας σημειωθεί ότι στο παράρτημα του άρθρου δίνονται, εν συντομία, πληροφορίες περί υδατανθράκων, πρωτεϊνών και λιπών.

Οι βασικοί κανόνες της δίαιτας Atkins.

Η δίαιτα Atkins, στη σύγχρονη της εκδοχή, διέπεται από κάποιους πολύ βασικούς κανόνες:

1. Η Atkins είναι μια δίαιτα που δε μας θέλει μεν πεινασμένους, αλλά θα πρέπει να χορταίνουμε κυρίως με την κατανάλωση ζωικής πρωτεΐνης και όχι υδατανθράκων. Έτσι, ένας μέσος άνθρωπος, είναι απαραίτητο να τρώει περίπου 150g πρωτεΐνης σε κάθε γεύμα, ενώ οι πολύ μεγαλόσωμοι άνδρες μπορούν να καταναλώνουν ακόμη και 200g.
2. Οι υδατάνθρακες που καταναλώνουμε σε κάθε γεύμα θα πρέπει και αυτοί να μετρώνται και ειδικά αυτοί που με την κατανάλωση τους αυξάνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μας, όπως για παράδειγμα η ζάχαρη στον καφέ, ένα φρούτο ή ένα γλυκό.
3. Για την καλή μας υγεία, είναι απαραίτητο να εντάξουμε στη διατροφή μας ω-3 και ω-6 λιπαρά. Αυτό βέβαια ισχύει γενικότερα, είτε ακολουθούμε κάποιο πρόγραμμα απώλειας σωματικού βάρους είτε όχι. Τέτοιου είδους καλά λιπαρά θα τα βρούμε στα ψάρια.
4. Θα πρέπει να περιορίσουμε την κατανάλωση τροφίμων και ποτών, που έχουν αρκετές θερμίδες, χωρίς να έχουν καλή διατροφική αξία, όπως είναι το αλκοόλ και τα αναψυκτικά.

Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν ακολουθούμε τη δίαιτα Atkins.

Ο οργανισμός μας για να μπορέσει να πραγματοποιήσει τις διάφορες λειτουργίες του απαιτεί ενέργεια. Έτσι, φυσιολογικά, όλες οι τροφές που καταναλώνουμε, με μια σειρά από βιοχημικές αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα στα κύτταρα μας, μετατρέπονται αρχικώς σε γλυκόζη και η γλυκόζη σε ενέργεια. Αν κάποιος ακολουθήσει τη δίαιτα Atkins, μοιραίως θα αποκλείσει από το διατροφικό του πρόγραμμα τους υδατάνθρακες και τότε ο οργανισμός του θα εξαναγκαστεί να χρησιμοποιήσει τα λίπη για την παραγωγή ενέργειας. Πληροφοριακά και εν τάχει,  αναφέρω ότι η παραπάνω διαδικασία λαμβάνει χώρα κυρίως στο ήπαρ (συκώτι) και τότε λέμε ότι ο οργανισμός βρίσκεται σε κατάσταση «κέτωσης». Έτσι, με την Atkins, το σωματικό λίπος «καίγεται», αφού χρησιμοποιείται ως καύσιμο, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται η διούρηση, ώστε να υπάρχει έτι περισσότερη απώλεια βάρους, εξαιτίας και της απώλειας υγρών από το σώμα. Ταυτόχρονα, οι πρωτεΐνες και τα λιπαρά που προσλαμβάνουμε με τη τροφή μας, καθυστερούν τη διαδικασία της πέψης, ώστε να μειώνεται το αίσθημα της πείνας και η όρεξη μας και τελικά να καταναλώνουμε μικρότερες ποσότητες τροφής.

Οι φάσεις της δίαιτας Atkins.

Η δίαιτα Atkins περιλαμβάνει τρείς φάσεις απώλειας σωματικού βάρους και μια τελική – τέταρτη φάση, κατά την οποία προσπαθούμε να διατηρήσουμε το σωματικό βάρος που έχουμε επιτύχει στις προηγούμενες. Κάθε μια από τις φάσεις αυτές, θα μπορούσε να αποτελέσει το θέμα ενός ολόκληρου άρθρου ή άρθρων. Στο παρόν, θα γίνει μια πρώτη προσέγγιση, στα πλαίσια μιας γενικότερης μεν, αλλά όσο το δυνατόν πιο εμπεριστατωμένης ενημέρωσης επί του θέματος.

Φάση Ι: Επαγωγή ή Ενεργοποίηση

Πρόκειται για την αρχική φάση της δίαιτας, που συμβάλλει στο να υπερκεράσει κανείς τα περισσότερα εμπόδια που δυσκολεύουν τη διαδικασία του αδυνατίσματος. Χάρη στη φάση αυτή, επιτυγχάνεται απώλεια βάρους ακόμη και σε άτομα με πολύ αυξημένη μεταβολική αντίσταση.

Η επαγωγική φάση, ανάλογα με το μεταβολισμό μας και το βάρος που επιθυμούμε να χάσουμε, μπορεί να διαρκέσει από 2 βδομάδες μέχρι και ένα χρόνο. Συνίσταται να ακολουθεί κανείς τη φάση αυτή μέχρι να χάσει και το 50% του συνολικού βάρους που έχει θέσει ως στόχο για αδυνάτισμα. Ως προς το τελευταίο, ωστόσο, οι απόψεις διίστανται αρκετά ανάμεσα στους οπαδούς της μεθόδου.

Οι κανόνες που διέπουν γενικότερα το πρόγραμμα είναι απλοί, ωστόσο θα πρέπει να ακολουθούνται κατά γράμμα και χωρίς παρεκκλίσεις, διότι οι τελευταίες μπορεί να καταδικάσουν ολόκληρο το πρόγραμμα σε αποτυχία. Ωστόσο, το να μην παρεκκλίνει κανείς δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, αφού, όπως προαναφέρθηκε, το πρόγραμμα της Atkins περιλαμβάνει ατελείωτα γευστικά εδέσματα!

Τι να τρώμε στην επαγωγική φάση:

1. Επιτρέπεται η άφθονη κατανάλωση κρεάτων, ψαριών, πουλερικών, θαλασσινών αλλά και τα αυγά, μαγειρεμένα σε όλες τις μορφές τους, ακόμη και τηγανιτά. Επιτρέπονται όλα τα φρέσκα τυριά, αλλά δε θα πρέπει να είναι διαίτης (light), ενώ δεν επιτρέπονται οι απομιμήσεις τυριών, εκτός από αυτό της σόγιας ή του ρυζιού.
2. Τα λαχανικά σε σαλάτα θα πρέπει να καταναλώνονται το πολύ 2-3 φλιτζάνια του τσαγιού ημερησίως, ενώ είναι προτιμότερο η σαλάτα αυτή να συνοδεύεται με γαρνιτούρες όπως το τυρί, το γιαούρτι, τα μανιτάρια και το τηγανιτό μπέικον. Το λάδι, το λεμόνι και το ξύδι επιτρέπονται στη σαλάτα, αρκεί το τελευταίο να μην είναι μπαλσάμικο.
3. Τα μπαχαρικά μπορούν να χρησιμοποιούνται σε αφθονία κατά το μαγείρεμα, αρκεί να μην περιέχουν ζάχαρη μέσα στο μίγμα τους, ενώ από μυρωδικά προτιμώνται: πιπέρι Καγιέν, βασιλικός, άνηθος, σκόρδο, τζίντζερ, ρίγανη, δεντρολίβανο και θυμάρι.
4. Από λίπη και έλαια, επιτρέπεται το ζωικό βούτυρο, το ελαιόλαδο και όλα τα φυτικά έλαια εν γένει, ενώ θα πρέπει να αποφεύγεται η μαργαρίνη και τα μερικώς ή πλήρως υδρογονωμένα φυτικά έλαια, όπως το ηλιέλαιο, το σογιέλαιο, το καρυδέλαιο, το φοινικέλαιο.
5. Η λευκή ζάχαρη είναι εντελώς απαγορευμένη και η ασπαρτάμη, καθώς επίσης και όλα τα γλυκαντικά που τελειώνουν σε – όζη, όπως γλυκόζη και φρουκτόζη. Εξαίρεση αποτελεί η σουκραλόζη, που επιτρέπεται. Άλλα γλυκαντικά που επιτρέπονται είναι η μαννιτόλη, η μαλτιτόλη, η ακεσουλφάνη – Κ.
6. Δεν επιτρέπονται τα φρούτα, το ψωμί και τα αμυλούχα λαχανικά.
7. Τα όσπρια επειδή συνδυάζουν πρωτεΐνες με υδατάνθρακες δεν επιτρέπονται στην φάση αυτή του προγράμματος.
8. Το κόψιμο του καφέ, του τσαγιού και γενικότερα των ροφημάτων που περιέχουν καφεΐνη, είναι ίσως ένα από τα δυσκολότερα σημεία για να εφαρμόσει κανείς τη δίαιτα Atkins. Είναι όμως σημαντικό να τα στερηθεί κανείς, διότι έχει αποδειχθεί ότι η καφεΐνη μειώνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, με αποτέλεσμα να μας δημιουργεί την ανάγκη να καταναλώνουμε ζάχαρη.

Στο επίσημο site της Atkins αλλά και το βιβλίο, μπορεί κανείς να βρει τη λίστα με τα επιτρεπόμενα τρόφιμα, σε όλες της φάσεις της δίαιτας.

Βασικοί κανόνες της επαγωγικής φάσης:

1. Πρέπει να συνηθίσουμε να τρώμε πολύ γενναιόδωρα, συνδυασμούς λιπαρών με πρωτεΐνες.
2. Είναι σημαντικό να καταναλώνουμε ημερησίως τρία πλήρη γεύματα ή έξι μικρότερα, ενώ δεν πρέπει να παραμένει κανείς νηστικός για χρόνο μεγαλύτερο από τις 6 ώρες.
3. Η μέγιστη ποσότητα υδατανθράκων που οφείλουμε να καταναλώνουμε είναι τα 20g.
4. Συμβουλευόμαστε τακτικά τη λίστα με τα «επιτρεπόμενα τρόφιμα» που έχει δοθεί από τον Atkins και δεν παρεκκλίνουμε από αυτήν.
5. Με την πάροδο του χρόνου και όσο εφαρμόζει κανείς την επαγωγική φάση, η όρεξη του θα μειώνεται. Συνεπώς, οφείλει να προσαρμόζει την ποσότητα του φαγητού που καταναλώνει, ώστε να μην πεινάει και ταυτόχρονα να μη νιώθει υπερκορεσμό.
6. Διαβάζουμε τις ετικέτες των συσκευασμένων τροφίμων που πρόκειται να καταναλώσουμε, ώστε να γνωρίζουμε την ποσότητα των υδατανθράκων που αυτά περιέχουν.
7. Μπορούμε να τρώμε με την παρέα μας έξω, όσο συχνά το θελήσουμε. Το μόνο που θα πρέπει να προσέξουμε είναι ότι πολλές φορές υπάρχουν κρυμμένοι υδατάνθρακες σε ένα μαγειρεμένο φαγητό εστιατορίου. Για παράδειγμα, πολύ συχνά στις σάλτσες προστίθεται αλεύρι ή ζάχαρη, που στην Atkins δεν επιτρέπονται.
8. Η κατανάλωση 8 ποτηριών νερού κατ’ ελάχιστον κάθε μέρα, είναι απαραίτητη για την ενυδάτωση του οργανισμού.
9. Δεν ενδείκνυται η χρησιμοποίηση φαρμακευτικών σκευασμάτων κατά της δυσκοιλιότητας αλλά και για αποτοξίνωση του οργανισμού.
10. Επιτρέπεται η λήψη βιταμινών σε μορφή χαπιού αλλά και φαρμακευτικών σκευασμάτων που εμπεριέχουν μέταλλά και ιχνοστοιχεία, με εξαίρεση εκείνα που περιέχουν σίδηρο.

Ενδεχόμενα προβλήματα:

Επειδή κατά την επαγωγική φάση της δίαιτας Atkins δεν καταναλώνουμε ζάχαρη άλλα ούτε και καφεΐνη, είναι αρκετά πιθανό να νιώσουμε κάποια δυσάρεστα συμπτώματα από την έλλειψη αυτή, όπως: κεφαλαλγία, διάρροια, ναυτία, σύγχυση, μυϊκό άλγος. Τα συμπτώματα αυτά είναι ιδιαίτερα συνηθισμένα και μάλιστα χαρακτηρίζονται με τον όρο «γρίπη της εισαγωγικής φάσης Atkins”. Θα πρέπει να είναι κανείς ιδιαίτερα προσεκτικός με τη χρήση μηχανημάτων αλλά και με την οδήγηση. Τα συμπτώματα αυτά ωστόσο είναι εντελώς προσωρινά και μετ’ ου πολύ θα ανακτάται και η διαύγεια και η ενέργεια μας.

Φάση ΙΙ: Συνεχούς απώλειας βάρους.

Είναι το στάδιο όπου ο οργανισμός αδυνατίζει με ομαλούς ρυθμούς, ενώ ο ρυθμός αδυνατίσματος επιβραδύνεται σκόπιμα, προκειμένου να τεθούν οι βάσεις για τη μόνιμη σταθεροποίηση του βάρους μας. Εδώ συνεχίζει η καύση του λίπους, ενώ δίνεται η δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε μια αρκετά μεγαλύτερη ποικιλία υγιεινών τροφών, που στην πρώτη φάση ήταν εντελώς «απαγορευμένες».

Τι να τρώμε κατά τη φάση ΙΙ:

Το μεγαλύτερο μυστικό για να εφαρμόσει κάποιος με επιτυχία τη φάση ΙΙ της Atkins είναι να μετράει σε καθημερινή βάση τα γραμμάρια των υδατανθράκων που καταναλώνει. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσει να προσδιορίσει ένα όριο ποσότητας υδατανθράκων που μπορεί να καταναλώσει καθημερινά, χωρίς να παχαίνει. Το όριο αυτό ονομάζεται «κρίσιμο επίπεδο υδατανθράκων για απώλεια βάρους» και είναι διαφορετικό στον κάθε άνθρωπο.

Για να μπορέσουμε να προσδιορίσουμε το όριο αυτό, πρακτικά, όταν τελειώσει η φάση Ι της Atkins, αρχίζουμε να προσθέτουμε 5g υδατανθράκων στη διατροφή μας κάθε βδομάδα, παρατηρώντας εάν συνεχίζουμε να χάνουμε βάρος ή όχι. Σε περίπτωση που παρατηρήσουμε ότι πήραμε βάρος ή δε συνεχίσουμε να χάνουμε, τότε θα πρέπει να σταματήσουμε να προσθέτουμε υδατάνθρακες στο διαιτολόγιο μας. Δηλαδή, η ποσότητα των υδατανθράκων που πρέπει κανείς να καταναλώνει, είναι αυτή που καταγράψαμε την τελευταία βδομάδα που εξακολουθούσαμε να χάνουμε βάρος. Αυτό είναι και ο μαγικός αριθμός μας για την ποσότητα των υδατανθράκων που πρέπει να καταναλώσουμε για να αδυνατίσουμε, είναι δε διαφορετικός για τον καθένα μας. Επίσης σημαντικό είναι να υπάρξουμε παρατηρητικοί, ώστε αν δούμε ότι κάποιο τρόφιμο που επιλέξαμε, μας παχαίνει, τότε θα πρέπει να το απομακρύνουμε από το καθημερινό μας διαιτολόγιο. Ενδεικτικά, 5 g υδατάνθρακα, μεταφράζονται σε:

• μία μέτρια ντομάτα
• μισό φλιτζάνι φράουλες
• 8 σπαράγγια
• ¼ φλιτζανιού πεπόνι
• 30g καρύδια
• ½ αβοκάντο
• 1 φλιτζάνι μπρόκολο
• 14 αμύγδαλα ή καρύδια
• ¼ φλιτζάνι χυμό λεμονιού
• 140g τυρί cottage

Αξίζει να σημειωθεί, ότι στη φάση ΙΙ, επιτρέπονται τα ποτά όπως το ουίσκι ή η βότκα, αρκεί αυτά να μη συνοδεύονται χυμούς και αναψυκτικά.

Φάση IΙΙ: Προ- συντήρησης.

Είναι ουσιαστικά ένα μεταβατικό πρόγραμμα, που συμβάλει στην ομαλή επανένταξη του ατόμου στα υγιεινά διατροφικά πρότυπα, με ταυτόχρονη σταθεροποίηση του νέου βάρους του. Έτσι εδώ, αρχίζουμε να καταναλώνουμε σταδιακά όλο και περισσότερους υδατάνθρακες, όπου ο οργανισμός σταματά τη διαδικασία της λιπόλυσης και επανέρχεται φυσιολογικά στη διαδικασία της γλυκόλυσης, δηλαδή επιβραδύνεται η απώλεια βάρους και ξεκινά η σταθεροποίηση. Η φάση αυτή δεν μπορεί να παρακαμφθεί και να μεταβεί κανείς απευθείας στο στάδιο της συντήρησης (φάση ΙV). Η προ- συντήρηση είναι εξαιρετικά σημαντική τόσο για την υγεία, όσο και για το αποτέλεσμα της δίαιτας Atkins μακροπρόθεσμα.

Τι να τρώμε κατά τη φάση ΙΙΙ:

Και εδώ θα πρέπει να προσδιορίσουμε το όριο των υδατανθράκων που πρέπει να καταναλώνουμε, με τον ίδιο τρόπο που προσδιορίστηκε κατά τη φάση ΙΙ. Συνεπώς, κάθε βδομάδα, αυξάνουμε την καθημερινή κατανάλωση υδατανθράκων κατά 10g. Αν κάποια βδομάδα, ύστερα από μια αύξηση του επιπέδου των υδατανθράκων, παρατηρηθεί είτε αύξηση του σωματικού βάρους μας, τότε θα πρέπει να επιστρέψουμε στην προηγούμενη ποσότητα υδατανθράκων, με την οποία δεν παρατηρούσαμε αύξηση του βάρους μας.

Είναι πολύ σημαντικό, κατά την εφαρμογή των φάσεων ΙΙ και ΙΙΙ της δίαιτας Atkins, να μη βιαστούμε να βγάλουμε εύκολα συμπέρασμα όσον αφορά στο κρίσιμο σημείο κατανάλωσης υδατανθράκων. Στην πραγματικότητα, χρειάζονται βδομάδες προκειμένου να το προσδιορίσουμε και αυτό γιατί πέρα από τη διατροφή, η μείωση του σωματικού μας βάρους ή η σταθεροποίηση του (μη απώλεια κιλών) εξαρτάται και από τις υπόλοιπες συνθήκες ζωής μας αλλά και από το είδος των υδατανθράκων που επιλέγουμε να καταναλώσουμε μέσα από τη λίστα που δίνει ο Atkins στο βιβλίο του. Για παράδειγμα, μια περίοδος αυξημένου στρες στη δουλειά μας ή η έμμηνος ρήση στις γυναίκες μπορεί να προκαλέσουν κατακράτηση υγρών και να μας παραπλανήσουν στην προσπάθεια μας να προσδιορίσουμε την ποσότητα των υδατανθράκων. Ταυτόχρονα, είναι καλό να μάθουμε να παρατηρούμε τι επιπτώσεις έχει ένα τρόφιμο στο σωματικό μας βάρος, γι’ αυτό και είναι αναγκαίο να προσθέτουμε νέα τρόφιμα στο διαιτολόγιο μας με αργούς ρυθμούς, ώστε να καταγράφουμε πως αντιδρά ο μεταβολισμός μας σε αυτά.

Χρήσιμες πληροφορίες για τη φάση ΙΙΙ.

Η φάση της προ- συντήρησης βάρους είναι η περίοδος εκείνη που γνωρίζουμε πολύ καλά το μεταβολισμό μας. Μαθαίνουμε ποια τρόφιμα «μας παχαίνουν» και ποια όχι. Οι κανόνες της φάσης αυτής δε χρειάζεται να τηρούνται αυστηρά, γεγονός που μεταφράζεται ότι μπορεί κανείς μια βδομάδα να αυξήσει το επίπεδο των υδατανθράκων κατά 20g, για παράδειγμα, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο την επιτυχία του αδυνατιστικού προγράμματος συνολικά.

Ας σημειωθεί, ότι η φάση ΙΙΙ της δίαιτας Atkins, είναι η πλέον δύσκολη, διότι είναι η φάση που μαθαίνει κανείς να ελέγχει τις ποσότητες τροφής που τρώει για να μην παχαίνει, ενώ ταυτόχρονα, στη φάση αυτή μειώνεται όλο και περισσότερο η διαδικασία της λιπόλυσης και αυξάνεται αυτή της γλυκόλυσης, γεγονός που μεταφράζεται πρακτικά, στο ότι αρχίζουμε να νιώθουμε έντονο το αίσθημα της πείνας, κάτι που δε συμβαίνει στις προηγούμενες δυο φάσης του προγράμματος.

Ένα μικρό μυστικό για να μειωθεί το αίσθημα της πείνας, είναι να επιλέγουμε να καταναλώνουμε υδατάνθρακες με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, όπως είναι τα όσπρια και τα δημητριακά ολικής αλέσεως.

Φάση IV: δια βίου συντήρηση του σωματικού μας βάρους.

Είναι η τέταρτη και τελευταία φάση της δίαιτας Atkins, που μας εξασφαλίζει τη διατήρηση των ήδη χαμένων κιλών και τη δια βίου σταθεροποίηση του οργανισμού μας σε αυτά. Ο Atkins, συνδέει πάντοτε τη μεταβολική μας αντίσταση, δηλαδή την ευκολία με την οποία χάνουμε βάρος, με την ποσότητα των υδατανθράκων που καταναλώνουμε. Επιγραμματικά:

• Έχουμε μέγιστη απώλεια βάρους, όταν καταναλώνουμε λιγότερο από 15 γραμμάρια υδατανθράκων ημερησίως.
• Μέτρια απώλεια βάρους συντελείται με ένταξη 15-40g υδατανθράκων στο καθημερινό μας διαιτολόγιο.
• Μειωμένη απώλεια βάρους ή καθόλου, συντελείται με ημερήσια κατανάλωση περισσότερων από 40g υδατανθράκων.

Τα παραπάνω, σημαίνουν πρακτικά ότι  μπορούμε μεν να τρώμε μεγαλύτερη ποσότητα και ποικιλία τροφών απ’ ότι στις προηγούμενες φάσης της δίαιτας, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν μπορούμε να επιστρέφουμε στις παλιές διατροφικές μας συνήθειες. Το πέρασμα μας από τα προηγούμενα στάδια της δίαιτας, μας έχει δώσει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε καλύτερα το μεταβολισμό μας, ώστε να επιλέγουμε να καταναλώνουμε τους υδατάνθρακες που «μας παχαίνουν» λιγότερο, εξαιρούμενης πάντα της λευκής επεξεργασμένης ζάχαρης, που πάντα είναι απαγορευμένη.

Βασικοί κανόνες της φάσης IV:

Στην περίπτωση που κάποιος διαπιστώσει ότι πήρε βάρος κατά τη διάρκεια της δια βίου συντήρησης, μπορεί να εφαρμόσει πάλι τη φάση της ενεργοποίησης, ωστόσο δεν είναι καλό να μεταβαίνουμε συχνά από τη μια φάση στην άλλη, γιατί με αυτόν τον τρόπο, η δίαιτα χάνει την αποτελεσματικότητα της. Από εκεί και ύστερα, στη φάση της συντήρησης, καλό είναι να έχουμε κατά νου τους εξής κανόνες:

• Στον οργανισμό μας, ειδικά στις γυναίκες, υπάρχει μια φυσιολογική διακύμανση 1-2 κιλά, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο στις ορμόνες. Αυτή η διακύμανση, όταν είναι παροδική, δεν νοείται ως επί της ουσίας μεταβολή του σωματικού μας βάρους.
• Τόσο στη δίαιτα Atkins, όσο και σε οποιαδήποτε άλλη δίαιτα κι αν ακολουθήσουμε, ισχύει ο κανόνας της «αλλαγής διατροφικής σκέψης». Αυτό σημαίνει, πως ακόμη και αν χάσαμε επιτυχώς τα περιττά μας κιλά, εάν επανέλθουμε στις παλιές άσχημες διατροφικές μας συνήθειες, σε σύντομο χρόνο θα κερδίσουμε και πάλι βάρος, ενδεχομένως και περισσότερο από εκείνο το οποίο χάθηκε με το διαιτητικό πρόγραμμα που ακολουθήσαμε.

Η αποτελεσματικότητα της δίαιτας Atkins.

Η δίαιτα Atkins, είναι αυτό που λέμε η δίαιτα «των ονείρων» του μέσου σύγχρονου ανθρώπου, αφού όταν ακολουθείται πιστά, πραγματοποιεί αυτό που υπόσχεται, δηλαδή την πολύ γρήγορη απώλεια βάρους με καύση του λίπους και ταυτόχρονα την μείωση της όρεξης. Έχουν υπάρξει καταγεγραμμένες περιπτώσεις ατόμων που έχασαν και 4 κιλά με την πρώτη βδομάδα εφαρμογής της.

Η αποτελεσματικότητα της – όπως προαναφέρθηκε- οφείλεται σε δυο βασικές βιοχημικές διαδικασίες, αφενός μεν τη λιπόλυση και αφετέρου –και δευτερευόντως- την κέτωση. Κατά την πρώτη διαδικασία, ο οργανισμός μετατρέπει το ήδη υπάρχον λίπος σε γλυκερόλη και ποικίλα λιπαρά οξέα, που με τη σειρά τους μετατρέπονται σε υποπροϊόντα καύσης του λίπους, όπως η κετόνες. Οι τελευταίες μάλιστα έχουν χαρακτηριστική μυρωδιά, η ανίχνευση της οποίας στην αναπνοή και τα ούρα είναι η πλέον σημαντική απόδειξη ότι η δίαιτα λειτουργεί και αυτός που την ακολουθεί βρίσκεται σε διαδικασία καύσης του φυσικού λίπους στο σώμα του.

Τα πλεονεκτήματα της δίαιτας Atkins.

H δίαιτα Atkins έχει το σημαντικό προνόμιο ότι δε δημιουργεί σύνδρομα στέρησης, όπως πολλές από τις υπάρχουσες δίαιτες και δεν επιτρέπει να υπάρχει αίσθημα πείνας. O ίδιος ο Atkins σημειώνει ότι δεν είναι δυνατόν να αποδεχτεί το αίσθημα της πείνας ως τρόπο ζωής, γι’ αυτό και το διαιτολόγιο που προτείνει είναι γεμάτο από τροφές του τύπου τηγανιτά αυγά με μπέικον, ομελέτες, κρέας με σάλτσες κλπ. Αυτό είναι πράγματι ένα πολύ σημαντικό προνόμιο για κάποιον που αποφασίζει να ακολουθήσει αυτό το διαιτητικό πρόγραμμα, αν αναλογιστεί κανείς πόσο δύσκολο είναι να ακολουθήσει μια στερητική δίαιτα, ζώντας σε έναν κόσμο που στην κυριολεξία «βομβαρδίζεται» από λαχταριστά εδέσματα σε κάθε σημείο του, για κάθε γούστο και κάθε ώρα της ημέρας. Αναμφίβολα μια δίαιτα στέρησης είναι πολύ εύκολο να πάψει να την ακολουθεί κανείς πρόωρα, λόγω κόπωσης από το αίσθημα της πείνας. Επιπρόσθετα, η δίαιτα στέρησης, μπορεί να οδηγήσει το άτομο στην απομόνωση, δεδομένου ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει του φίλους του – και τις διατροφικές επιλογές τους- σε ένα εστιατόριο. Και τελικά, αφού αυτή ολοκληρωθεί και το άτομο απελευθερωθεί από τις στερήσεις, είναι εξίσου πιθανό, να εμφανίζει υπερφαγικά επεισόδια και επανέρχεται σύντομα στο αρχικό του βάρος ή και μεγαλύτερο.

Από την άλλη πλευρά, ένα πρόγραμμα διατροφής τέτοιας μορφής όπως η Atkins, αν μη τι άλλο, λόγω κορεσμού της πείνας, εξασφαλίζει στο άτομο την απαιτούμενη ενέργεια ώστε να ασκηθεί σωματικά. Έτσι, και η αποτελεσματικότητα του προγράμματος ενισχύεται με έτι περισσότερη απώλεια βάρους, αλλά και με την αντικατάσταση μέρους του λιπαρού μας ιστού από μυς, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνεται η εμφάνιση μας με τη λεγόμενη «μείωση των πόντων» στο σώμα.

Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που πρέπει να έχει κανείς κατά νου, είναι ότι η απώλεια βάρους είναι το «εύκολο» κομμάτι μιας δίαιτας. Στην πραγματικότητα, εάν δεν υπάρχει κάποιος παθολογικός παράγοντας στον οργανισμό, όπως για παράδειγμα υποθυρεοειδισμός, το άτομο μπορεί να χάσει τα πλεονάζοντα κιλά που έχει. Το «δύσκολο» σημείο μιας δίαιτας, είναι να καταφέρει να σταθεροποιήσει τον οργανισμό του στο νέο βάρος, δηλαδή, σε βάθος χρόνου, να μην ξαναπάρει τα κιλά που έχασε. Είναι γεγονός, πως στην Atkins, περιλαμβάνεται ένας εξίσου εύκολος, με την απώλεια βάρους, τρόπος να συντηρηθεί κάποιος στο βάρος του, αφού είναι πολύ μικρή η διαφορά θερμίδων που προσλαμβάνονται κατά τη φάση του αδυνατίσματος, σε σχέση με εκείνες κατά τη φάση της συντήρησης.

Η εφαρμογή της δίαιτας Atkins, ωθεί στο να μειώνεται η υπερέκκριση της ορμόνης ινσουλίνης στον οργανισμό, που είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που εμπλέκονται με την παχυσαρκία. Επομένως, από τη μια πλευρά, με την απώλεια βάρους, επιδρά στο αποτέλεσμα της δράσης της ορμόνης, ενώ ταυτόχρονα και σε αυτό καθ’ εαυτό το αίτιο της παχυσαρκίας. Εν τάχει, αναφέρω πως η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη του ανθρώπινου οργανισμού, που παράγεται από τα λεγόμενα Β-κύτταρα του παγκρέατος. Πιο συγκεκριμένα, παράγεται σε μια ειδική μοίρα του παγκρέατος που αποτελείται από ομάδες κυττάρων, των νησιδίων του Langerhans. Η ινσουλίνη παίζει πρωτεύοντα ρόλο στο μεταβολισμό των υδατανθράκων, ενώ εμπλέκεται και στη διατήρηση της επάρκειας των ενεργειακών μας αποθεμάτων και το μεταβολισμό των λιπών, ούτως ώστε να είναι δυνατόν να πραγματοποιούνται ορθά, οι βασικές για της ζωή ανθρώπινες λειτουργίες.

Ο ίδιος ο Atkins ισχυρίζεται ότι το διατροφικό του πρόγραμμα, συμβάλει στην καλή υγεία του ατόμου, γεγονός που οφείλεται στο ότι, όταν εφαρμόζεται σωστά, είναι σε θέση να αντιστρέψει τις οργανικές και παθολογικές συνέπειες που προέρχονται από το δυσλειτουργικό μεταβολισμό των σακχάρων και της ινσουλίνης. Για τον Atkins, η πλήρης αντικατάσταση των υδατανθράκων σε επεξεργασμένη μορφή, όπως για παράδειγμα η λευκή ζάχαρη, μπορεί να αποτελέσει πηγή ζωής, ανανέωσης, νεότητας και ευεξίας, γεγονός που αποδεικνύεται και από τη σαφή βελτίωση της κλινικής κατάστασης των ανθρώπων που ακολούθησαν το πρόγραμμα και έπασχαν από υπέρταση ή διαβήτη. Ταυτόχρονα, μειώνεται το αίσθημα της κόπωσης, ενώ έχουν καταγραφθεί και άλλες ευεργετικές επιδράσεις στην ανθρώπινη υγεία, όπως η μείωση του εκνευρισμού, της κατάθλιψης, της αδυναμίας συγκέντρωσης, των ιλίγγων, των πόνων σε αρθρώσεις και μυς, ακόμη και ανακούφιση από το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, τα φουσκώματα και την κατακράτηση υγρών. Σύγχρονες έρευνες που έχουν διεξαχθεί, δίνουν σαφείς ενδείξεις, ότι κετονικές δίαιτες όπως η Atkins, ειδικά στη σύγχρονη βελτιωμένη της εκδοχή, πέρα από τη απώλεια βάρους, ενδεχόμενα να βοηθούν και στην πρόληψη ή και συμπτωματική θεραπεία ασθενειών του νευρικού συστήματος όπως η επιληψία και η νόσος του Parkinson, αλλά και σε παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος.

Τα μειονεκτήματα της δίαιτας Atkins.

Η θρυλική ανά τον κόσμο δίαιτα Atkins, έχει να παρουσιάσει αρκετά αρνητικά στοιχεία, πρωτίστως για την υγεία του ατόμου που επιλέγει να την εφαρμόσει και όχι μόνο. Έτσι, ας αναφερθεί, για αρχή, ότι εξαιτίας της αποχής από τα φρούτα και τα λαχανικά την οποία επιβάλει, μπορεί να προκαλέσει ανεπάρκεια σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία, καθώς και αβιταμινώσεις. Πολύ συχνά έχει παρατηρηθεί σε άτομα που ακολούθησαν την Atkins, να εμφανίσουν σοβαρά προβλήματα οστεοπόρωσης, εξαιτίας της έλλειψης ασβεστίου, ενώ η έλλειψη φυτικών ινών προκαλεί προβλήματα στη φυσιολογική λειτουργία του εντέρου. Γενικότερα, οι στατιστικές δείχνουν  πολλά περιστατικά ακραίας αφυδάτωσης του οργανισμού, έλλειψης πνευματικής διαυγείας και φυσικής ενέργειας καθώς και διαταραχές στο νευρικό σύστημα, εξαιτίας της εφαρμογής της δίαιτας Atkins.

Το αίσθημα της κόπωσης και η σωματική αδυναμία είναι συνεχείς, σε πολλές περιπτώσεις ατόμων και όχι μόνο κατά τη διάρκεια της επαγωγικής φάσης. Σύμφωνα με τον Atkins, τα συμπτώματα αυτά αφορούν μόνο στις πρώτες μέρες εφαρμογής του προγράμματος, εξαιτίας της διακοπής της ζάχαρης και του καφέ, ωστόσο, η στατιστικές διαψεύδουν το ισχυρισμό αυτό.

H δίαιτα Atkins βασίζεται στην ακραία κρεοφαγία, που σύμφωνα με τις στατιστικές συνδέεται όλο και περισσότερο, τόσο με την καρκινογένεση όσο και με τη νεφρική ανεπάρκεια. Η ποσότητα πρωτεΐνης που συστήνεται στην Atkins είναι η διπλάσια από τη συνιστώμενη ημερησίως, γεγονός που μακροπρόθεσμα μπορεί να επιβαρύνει πολύ τη νεφρική λειτουργία και να επιδεινώσει την κατάσταση της υγείας όσων πάσχουν από αρθρίτιδα.

Μετά την ολοκλήρωση της μεθόδου και ειδικώς εάν δεν έχει εφαρμοστεί σωστά, είναι πιθανή η αλλοίωση του μεταβολισμού μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται πρακτικά για την υγεία του καθενός. Είναι δε εξαιρετικά πιθανό, να μην καταφέρει κάποιος να εφαρμόσει σωστά το διαιτητικό αυτό πρόγραμμα, όσο απλά και να προσπαθήσει να του το περιγράψει κανείς σε ένα άρθρο ή ένα βιβλίο. Και τούτο γιατί η διατροφή που συνιστά δεν είναι εύκολα εφαρμόσιμη σε ρεαλιστικά πλαίσια, όχι τουλάχιστον με ασφάλεια, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Από την άλλη πλευρά, οι κανόνες της Atkins πρέπει να τηρούνται ευλαβικά. Οποιαδήποτε παρέκκλιση, έστω και πολύ μικρή είναι ικανή να ανατρέψει την αποτελεσματικότητα του προγράμματος. Έτσι, η πλειονότητα των ατόμων που το ξεκινούν, στην πορεία αναγκάζονται είτε από λάθος, είτε από κόπωση, να σταματήσουν.

Τα άτομα που αγαπούν πολύ τα τρόφιμα με υδατάνθρακες, αντιμετωπίζουν εξαιρετική δυσκολία να εφαρμόσουν τη δίαιτα Atkins. Ειδικά στην Ελλάδα που η διατροφή μας περιλαμβάνει σχεδόν σε καθημερινή βάση το ψωμί και τα φρούτα, καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολο να αποχωριστούμε από το καθημερινό μας διαιτολόγιο τις υγιεινότατες, κατά τα άλλα, επιλογές αυτές. Εξίσου δύσκολη είναι προφανέστατα και η αποχή από τα μακαρόνια και τις πατάτες. Αλλά ακόμη και αν δεν αγαπάμε τόσο πολύ το ψωμί ή τα μακαρόνια, το να αφαιρέσουμε πλήρως τους υδατάνθρακες από το διαιτολόγιο μας σε καθημερινή βάση, είναι στην πραγματικότητα από δύσκολο έως ακατόρθωτο. Υπάρχουν πολλοί «κρυμμένοι» υδατάνθρακες μέσα στα τρόφιμα που καταναλώνουμε και μόνο ένας εξειδικευμένος επιστήμονας στο είδος, με πολύ καλές γνώσεις χημείας θα μπορούσε να εφαρμόσει τη μέθοδο με ακρίβεια. Ο μέσος άνθρωπος, που δε σχετίζεται με το αντικείμενο, πολύ εύκολα θα περιέλθει σε σφάλμα, ακόμη και αν ακολουθεί τις πιστά οδηγίες του βιβλίου της δίαιτας, ώστε τελικά να αποτυγχάνει, να απογοητεύεται, να μην χάνει το επιθυμητό βάρος και πάνω απ’ όλα να διαταράσσει το μεταβολισμό του. Μια λύση για το μέσο άνθρωπο που δε γνωρίζει χημεία τροφίμων, θα ήταν να αποταθεί σε ειδικό επιστήμονα, που θα τον κατευθύνει με επιστημονική ακρίβεια ως προς το τι πρέπει να τρώει.

Αποτελεσματικότητα στην εφαρμογή της μεθόδου, επιτυγχάνεται, κατά βάση, εάν  κάποιος ακολουθήσει τη δίαιτα Atkins, διαβάζοντας αρκετά το βιβλίο εφαρμογής της ή με τη βοήθεια ειδικού και υπό την προϋπόθεση ότι μαγειρεύει στο σπίτι. Με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλίσει, ενδεχομένως, την απομάκρυνση των υδατανθράκων από το πιάτο του. Σε ένα γεύμα εστιατορίου κάτι τέτοιο είναι δύσκολα εφικτό, διότι δεν είμαστε σε θέση να ελέγξουμε απόλυτα τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την παρασκευή μιας σάλτσας, για παράδειγμα. Ο κίνδυνος να υπάρχουν κρυμμένοι υδατάνθρακες στο πιάτο μας είναι πολύ πιθανός και αυτό διακυβεύει την αποτελεσματικότητα της δίαιτας. Λόγω της ιδιαιτερότητας και των περιορισμών του προγράμματος, το άτομο που το ακολουθεί κινδυνεύει τελικά να απομονώνεται από το κοινωνικό του περιβάλλον μη μετέχοντας σε γιορτές ή και συνεστιάσεις.

Η διαδικασία της κέτωσης προκαλεί πολύ έντονη δυσοσμία τόσο στην αναπνοή όσο και στον ιδρώτα και τα ούρα. Η χρήση αποσμητικών σπρέι ή το μάσημα αρωματικής τσίκλας είναι μάλλον αναπόφευκτη, αν δε θέλει κανείς να απομονωθεί κοινωνικά.

Τέλος, όταν το πρόγραμμα ολοκληρωθεί και το άτομο ξεκινήσει να εντάσσει και πάλι σταδιακά τους υδατάνθρακες στη διατροφή του, είναι πολύ πιθανό να λάβει και πάλι τα κιλά που έχασε, ακόμη και αν ακολουθεί τη διαδικασία σωστά. Αυτό μπορεί να συμβεί διότι υπάρχει πάντα η πιθανότητα μεταβολικής διαταραχής, η οποία να οδηγεί στη μετατροπή των προσλαμβανόμενων θερμίδων σε λίπος στον οργανισμό.

Ξεκινώντας τη δίαιτα Atkins.

Όταν ακολουθούμε μια δίαιτα με την πρόθεση να χάσουμε τα περιττά μας κιλά και να βελτιώσουμε τη σωματική μας κατάσταση, στην ουσία, αποδεχόμαστε έναν νέο διατροφικό τρόπο ζωής. Και αυτό γιατί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα αδυνατίσματος, όταν είναι σωστό, διαρκεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο καθιερώνουμε και ενσωματώνουμε στην καθημερινότητα μας, συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες. Αυτό ισχύει για όλα τα προγράμματα αδυνατίσματος και όχι μόνον για τη δίαιτα Atkins, την οποία πραγματεύεται αυτό το άρθρο. Έτσι, είναι καλό τόσο για τη διατήρηση της καλής μας υγείας, όσο και για την αποτελεσματικότητα της προσπάθεια μας, να ακολουθούμε συνειδητά το πρόγραμμα απώλειας βάρους που έχουμε επιλέξει ή μας έχει προτείνει ο επιστήμονας υγείας της εμπιστευτήκαμε, έχοντας πάντα κατά νου τους βασικούς κανόνες που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Από εκεί και ύστερα, για να ξεκινήσει κανείς τη δίαιτα Atkins:

1. Το ορθότερο είναι να αποταθεί σε κάποιον εξειδικευμένο επιστήμονα υγείας, ώστε εξασφαλίσει όχι μόνο αποτελεσματικότητα στην προσπάθεια του, αλλά και ασφάλεια και επιστημονικότητα, μη ρισκάροντας την εκ νέου εμφάνιση ή επιπλοκή ήδη υπάρχοντος προβλήματος υγείας.
2. Σε συνεργασία με το γιατρό ή το φαρμακοποιό, θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν όλα τα φάρμακα που ήδη παίρνει το άτομο. Η δίαιτα Atkins δε συνάδει με την πλειονότητα των διουρητικών, αντιυπερτασικών και αντιδιαβητικών φαρμάκων. Η συμβουλή του επιστήμονα υγείας της εμπιστοσύνης μας δεν πρέπει να παρακαμφθεί.
3. Θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μια σειρά από ιατρικές εξετάσεις, όπως αιματολογικές, τεστ ανοχής στη γλυκόζη, έλεγχος θυρεοειδούς, νεφρών, ήπατος και καρδιάς, ώστε να εξασφαλίζεται ότι το άτομο είναι σε θέση να μπει στη διαδικασία του προγράμματος απώλειας βάρους.

Να σημειωθεί, ότι οι πάσχοντες από νεφρική ανεπάρκεια, οι έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εφαρμόζουν τη δίαιτα Atkins.

Επίλογος

Η δίαιτα Atkins είναι τόσο διάσημη όσο και αμφιλεγόμενη σε όλο τον κόσμο. Τόσο οι υπερασπιστές της όσο και εκείνοι που τάσσονται ενάντια, έχουν να προβάλουν ισχυρά επιχειρήματα, βασισμένα σε πολλές και αξιόπιστες επιστημονικές έρευνες, όπως αυτές της βιβλιογραφίας του παραρτήματος αυτού του άρθρου. Η σωστή εφαρμογή της Atkins, οδηγεί αναμφίβολα σε απώλεια βάρους και μάλιστα υπάρχουν μελέτες που εξηγούν ότι αυτού του τύπου οι δίαιτες, μπορεί να είναι αποτελεσματικότερες από τις δίαιτες χαμηλών λιπαρών. Από την άλλη πλευρά, οι επιστήμονες υγείας ανησυχούν για την ασφάλεια και την μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα της δίαιτας, καθώς η παραγωγή κετόνων, είναι μια παθολογική κατάσταση, που δυνητικά μπορεί να αποβεί απειλητική για τη ζωή, αλλά και να προκαλέσει και σοβαρά προβλήματα υγείας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, προτείνει ξεκάθαρα, ότι για τη διατήρηση της καλής υγείας και για μια ισορροπημένη διατροφή, η ημερήσια ενέργεια μας πρέπει να προέρχεται 15% από πρωτεΐνες, 55% από υδατάνθρακες και 30% από λιπαρά. Η Atkins προτείνει αντίστοιχα 27% πρωτεΐνες, 5% υδατάνθρακες και 68%λιπαρά και παρόλο που με τα χρόνια εκδόθηκε μια πιο βελτιωμένη μορφή της, που αύξησε την ποικιλία των τροφών που επιτρέπει, τα ποσοστά λιπαρών, και δη κορεσμένων, παραμένουν πάντα εξαιρετικά υψηλά.

Σε κάθε περίπτωση, αν αγαπάτε πολύ τα σουβλάκια και αυτό το άρθρο σας «άνοιξε την όρεξη» για να χάσετε τα περιττά σας κιλά, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να ξεκινήσετε την Atkins, μόνο υπό τη σύμφωνη γνώμη και επίβλεψη του παθολόγου γιατρού σας, αλλά και την επιστημονική καθοδήγηση του διαιτολόγου της εμπιστοσύνης σας. Είναι σαφώς ασφαλέστερο και αποτελεσματικότερο.

Χριστίνα Μπακοπούλου

Φαρμακοποιός

Παράρτημα

Θα υπάρξουν επόμενα άρθρα που θα μιλούν ξεχωριστά για τις πρωτεΐνες, τους υδατάνθρακες και τα λίπη, καθώς και τη σημασία τους για την υγεία μας. Στο παρόν απλώς δίνονται επιγραμματικά πληροφορίες, ώστε να καταστεί δυνατή η κατανόηση της δίαιτας Atkins.

Πρωτεΐνες: σύνθετα μακρομόρια με πολυδιάστατη δομή. Δομικά αποτελούνται από αλληλουχίες αμινοξέων που συνδέονται μεταξύ τους με πεπτιδικούς δεσμούς. Κάθε πρωτεΐνη έχει μια συγκεκριμένη αλληλουχία αμινοξέων που καθορίζεται από ένα γονίδιο, δηλαδή από το γενετικό μας κώδικα, το γνωστό σε όλους DNA. Σε όλα τα κύτταρα, ακόμη και στα πιο «απλά» εντοπίζονται εκατοντάδες διαφορετικές πρωτεΐνες, κάθε μια εξ αυτών με διαφορετικό ρόλο, εξασφαλίζοντας τη δομή και τη φυσιολογική λειτουργία του κυττάρου.

Σε επίπεδο διατροφής, πολύ καλές πηγές πρωτεϊνών για τον άνθρωπο, είναι το κρέας, τα πουλερικά, τα ψάρια, οι ξηροί καρποί, τα αυγά και τα γαλακτοκομικά.

Υδατάνθρακες: είναι μια ομάδα οργανικών ουσιών με συγκεκριμένη χημική δομή. Οι δομικές μονάδες που απαρτίζουν έναν υδατάνθρακα ονομάζονται σάκχαρα. Έτσι, ανάλογα με τον αριθμό των σακχάρων που σχηματίζουν ένα υδατάνθρακα, ο τελευταίος κατηγοριοποιείται σε μονοσακχαρίτη, δισακχαρίτη ή πολυσακχαρίτη. Οι υδατάνθρακες αποτελούν τη βασικότερη πηγή ενέργειας για τον οργανισμό μας και είναι ζωτικής σημασίας για τη φυσιολογική λειτουργία του. Οι πλέον γνωστοί μονοσακχαρίτες είναι η γλυκόζη και φρουκτόζη, ενώ η κοινή ζάχαρη είναι ένας δισακχαρίτης. Άλλες σημαντικές πηγές υδατανθράκων στη διατροφή μας είναι οι αμυλούχες τροφές όπως οι πατάτες και το ρύζι, το ψωμί, τα δημητριακά, τα ζυμαρικά, τα φρούτα και τα λαχανικά.

Λιπαρά: είναι ομάδα οργανικών ενώσεων και πιο συγκεκριμένα εστέρες. Ανάλογα με τη φυσική κατάσταση στην οποία βρίσκονται σε κανονικές συνθήκες, τα λιπαρά χωρίζονται σε 2 βασικές κατηγορίες. Έτσι όταν σε κανονικές συνθήκες ένα λιπαρό έχει υγρή μορφή το ονομάζουμε έλαιο, ενώ όταν έχει στερεή μορφή το λέμε λίπος. Τα λιπαρά είναι ουσίες συγκεκριμένης αλλά και σύνθετης δομής. Κάποια λιπαρά είναι βασικά δομικά στοιχεία του σώματος μας, παράγονται από τον οργανισμό μας και είναι απαραίτητα για τη ζωή.  Κάποια άλλα, εξίσου σημαντικά, είναι πηγή ενέργειας και μάλιστα σε «συμπυκνωμένη μορφή» ή εξυπηρετούν βασικές λειτουργίες των κυττάρων μας. Κάποια από αυτά, δεν μπορούν να παραχθούν από τον ανθρώπινο οργανισμό και επομένως θα πρέπει να λαμβάνονται μέσα από τη διατροφή μας. Kαλή πηγή λιπαρών είναι το κρέας, τα πουλερικά, τα ψάρια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα (όχι light), οι ξηροί καρποί αλλά και ορισμένα λαχανικά όπως το αβοκάντο.

Βιβλιογραφία

1. Paoli A., “Ketogenic diet for obesity: friend or foe?” [Pubmed]
2. «Η νέα δίαιτα Atkins για μια νέα ζωή» E. C. Westman, S.D. Phinney, Dr. J.S. Volek. Εκδόσεις Διόπτρα.
3. Atkins R.C.The High Calorie Way to Stay Thin Forever.  McKay Co.; New York, NY, USA: 1972. Dr. Atkins’ Diet Revolution.
4. Paoli A., Rubini A., Volek J.S., Grimaldi K.A., Beyond weight loss: a review of therapeutic uses of very-low-carbonhydrates (ketogenic) diets
5. Astrup A, Larson T και Harper A (2004) Atkins and other low-carbohydrate diets: hoax or an effective tool for weight loss? The Lancet 364:897-899.
6. Krebs HA. The regulation of the release of ketone bodies by the liver.Adv Enzyme Regul.1966;4:339–354. [Pubmed]
7. Veldhorst MA, Westerterp-Plantenga MS, Westerterp KR. Gluconeogenesis and energy expenditure after a high-protein, carbohydrate-free diet.Am J Clin Nutr. 2009;90:519–526. [Pubmed]
8. Freedman MR, King J, Kennedy E. Popular diets: A scientific review.Obes Res. 2001;9 (Suppl 1:1S–40S. [Pubmed]
9. Veech RL. The therapeutic implications of ketone bodies: The effects of ketone bodies in pathological conditions: ketosis, ketogenic diet, redox states, insulin resistance, and mitochondrial metabolism. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids.2004;70:309–319. [Pubmed]
10. Danial N.N., PhD., Hartman A.L., MD., Stafstrom C.E., MD, PhD., Thio L.L., MD., PhD., How does the ketogenic diet works? Four potential mechanisms
11. Olshansky S.J., Passaro D.J., Hershow R.C., Layden J., Carnes B.A., Brody J., Hayflick L., Butler R.N., Allison D.B., Ludwig D.S. A potential decline in life expectancy in the United States in the 21st century.[Pubmed]
12. Dansinger ML et al. (2005) Comparison of the Atkins, Ornish, Weight Watchers, and Zone Diets for Weight Loss and Heart Disease Risk Reduction. A Randomized Trial. Journal of the American Medical Association 293:43-53.
13. Brehm BJ, Seeley RJ, Daniels SR, D’Alessio DA. A randomized trial comparing a very low carbohydrate diet and a calorie-restricted low fat diet on body weight and cardiovascular risk factors in healthy women.J Clin Endocrinol Metab.2003;88:1617–1623. [Pubmed]
14. Shai I, Schwarzfuchs D, Henkin Y, Shahar DR, Witkow S, Greenberg I, et al. Weight loss with a low-carbohydrate, mediterranean, or low-fat diet.N Engl J Med.2008;359:229–241. [Pubmed]
15. Fine EJ, Feinman RD. Thermodynamics of weight loss diets.Nutr Metab (Lond)2004;1:15. [Pubmed]
16. Halton TL, Hu FB. The effects of high protein diets on thermogenesis, satiety and weight loss: a critical review.J Am Coll Nutr.2004;23:373–385. [Pubmed]
17. Paoli A, Grimaldi K, Bianco A, Lodi A, Cenci L, Parmagnani A.Medium term effects of a ketogenic diet and a mediterranean diet on resting energy expenditure and respiratory ratioBMC Proceedings20126(Suppl 3): P37
18. Sumithran P, Prendergast LA, Delbridge E, Purcell K, Shulkes A, Kriketos A, et al.Ketosis and appetite-mediating nutrients and hormones after weight lossEur J Clin Nutr 2013;. e-pub ahead of print 1 May 2013; [Pubmed]
19. Veldhorst M, Smeets A, Soenen S, Hochstenbach-Waelen A, Hursel R, Diepvens K, et al. Protein-induced satiety: effects and mechanisms of different proteins.Physiol Behav.2008;94:300–307. [Pubmed]
20. Johnstone AM, Horgan GW, Murison SD, Bremner DM, Lobley GE. Effects of a high-protein ketogenic diet on hunger, appetite, and weight loss in obese men feeding ad libitum.Am J Clin Nutr.2008;87:44–55.[Pubmed]
21. Nordmann AJ, Nordmann A, Briel M, Keller U, Yancy WS, Jr, Brehm BJ, et al. Effects of low-carbohydrate vs low-fat diets on weight loss and cardiovascular risk factors: a meta-analysis of randomized controlled trials.Arch Intern Med.2006;166:285–293. [Pubmed]
22. Blackburn GL, Phillips JC, Morreale S.Physician’s guide to popular low-carbohydrate weight-loss dietsCleve Clin J Med 200168761–766.766768–9, 773–4. [Pubmed]
23. Volek JS, Phinney SD, Forsythe CE, Quann EE, Wood RJ, Puglisi MJ, et al. Carbohydrate restriction has a more favorable impact on the metabolic syndrome than a low fat diet.2009;44:297–309. [Pubmed]
24. Sharman MJ, Kraemer WJ, Love DM, Avery NG, Gomez AL, Scheett TP, et al. A ketogenic diet favorably affects serum biomarkers for cardiovascular disease in normal-weight men.J Nutr.2002;132:1879–1885.[Pubmed]
25. Volek JS, Sharman MJ, Forsythe CE. Modification of lipoproteins by very low-carbohydrate diets.J Nutr.2005;135:1339–1342. [Pubmed]
26. Jornayvaz FR, Samuel VT, Shulman GI. The role of muscle insulin resistance in the pathogenesis of atherogenic dyslipidemia and nonalcoholic fatty liver disease associated with the metabolic syndrome.Annu Rev Nutr.2010;30:273–290.[Pubmed]
27. Hellerstein MK. De novo lipogenesis in humans: Metabolic and regulatory aspects.Eur J Clin Nutr.1999;53[Pubmed]
28. Bistrian BR, Blackburn GL, Flatt JP, Sizer J, Scrimshaw NS, Sherman M. Nitrogen metabolism and insulin requirements in obese diabetic adults on a protein-sparing modified fast.1976;25:494–504.[Pubmed]
29. Gumbiner B, Wendel JA, McDermott MP. Effects of diet composition and ketosis on glycemia during very-low-energy-diet therapy in obese patients with non-insulin-dependent diabetes mellitus.Am J Clin Nutr.1996;63:110–115. [Pubmed]
30. Boden G, Sargrad K, Homko C, Mozzoli M, Stein TP. Effect of a low-carbohydrate diet on appetite, blood glucose levels, and insulin resistance in obese patients with type 2 diabetes.Ann Intern Med.2005;142:403–411.[Pubmed]
31. Dashti HM, Al-Zaid NS, Mathew TC, Al-Mousawi M, Talib H, Asfar SK, et al. Long term effects of ketogenic diet in obese subjects with high cholesterol level.Mol Cell Biochem.2006;286:1–9 [Pubmed]
32. Yancy WS, Jr, Foy M, Chalecki AM, Vernon MC, Westman EC. A low-carbohydrate, ketogenic diet to treat type 2 diabetes.Nutr Metab (Lond)2005;2:34. [Pubmed]
33. Nielsen JV, Joensson EA. Low-carbohydrate diet in type 2 diabetes: Stable improvement of bodyweight and glycemic control during 44 months follow-up.Nutr Metab (Lond)2008;5:14 [Pubmed]
34. Basu S, Yoffe P, Hills N, Lustig RH. The relationship of sugar to population-level diabetes prevalence: An econometric analysis of repeated cross-sectional data.PLoS One.2013;8:e57873. [Pubmed]
35. Hartman AL, Gasior M, Vining EP, Rogawski MA. The neuropharmacology of the ketogenic diet.Pediatr Neurol.2007;36:281–292.[Pubmed]
36. Paoli A, Cenci L, Fancelli M, Parmagnani A, Fratter A, Cucchi A, et al. Ketogenic diet and phytoextracts comparison of the efficacy of mediterranean, zone and tisanoreica diet on some health risk factors.Agro Food Ind Hi-Tech.2010;21:24.Paoli A, Canato M, Toniolo L, Bargossi AM, Neri M, Mediati M, et al. The ketogenic diet: an underappreciated therapeutic option. Clin Ter. 2011;162:e145–e153. [Pubmed]
37. Kessler SK, Neal EG, Camfield CS, Kossoff EH. Dietary therapies for epilepsy: future research.Epilepsy Behav.2011;22:17–22.[Pubmed]
38. Fukao T, Lopaschuk GD, Mitchell GA. Pathways and control of ketone body metabolism: on the fringe of lipid biochemistry.Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids.2004;70:243–251. [Pubmed]
39. Foster GD κ.ά. (2003) A randomized trial of a low-carbohydrate diet for obesity. New England Journal of Medicine 348:2082-2090.
40. Thompson W.G., Cook D.A., Clark M.M., Bardia A., Levine J.A. Treatment of obesity.Mayo Clin. Proc.2007;82:93–101.
41. Stern L et al. (2004) The effects of low carbohydrate versus conventional weight loss diets in severely obese adults: one year follow up of a randomised trial. Annals of Internal Medicine 140:778-785.
42. Nordmann A.J., Nordmann A., Briel M., Keller U., Yancy W.S., Jr., Brehm B.J., Bucher H.C. Effects of low-carbohydratevs. low-fat diets on weight loss and cardiovascular risk factors: A meta-analysis of randomized controlled trials. Intern. Med. 2006;166:285–293. doi: 10.1001/archinte.166.3.285 [Pubmed]
43. Bueno N.B., de Melo I.S., de Oliveira S.L., da Rocha Ataide T. Very-low-carbohydrate ketogenic diet v. Low-fat diet for long-term weight loss: A meta-analysis of randomised controlled trials.[Pubmed]
44. World Health Organization Obesity and Overweight, Factsheet No. 311, Updated March 2013. [(Accessed on 24 January 2014)].
45. Paoli A., Rubini A., Volek J.S., Grimaldi K.A. Beyond weight loss: A review of the therapeutic uses of very-low-carbohydrate (ketogenic) diets.[Pubmed]
46. Brehm B.J., Seeley R.J., Daniels S.R., D’Alessio D.A. A randomized trial comparing a very low carbohydrate diet and a calorie-restricted low fat diet on body weight and cardiovascular risk factors in healthy women.[Pubmed]
47. Chahoud G., Aude Y.W., Mehta J.L. Dietary recommendations in the prevention and treatment of coronary heart disease: Do we have the ideal diet yet?[Pubmed]
48. Al-Khalifa A., Mathew T.C., Al-Zaid N.S., Mathew E., Dashti H.M. Therapeutic role of low-carbohydrate ketogenic diet in diabetes.2009;25:1177–1185. [Pubmed]
49. Koh-Banerjee P., Wang Y., Hu F.B., Spiegelman D., Willett W.C., Rimm E.B. Changes in bodyweight and body fat distribution as risk factors for clinical diabetes in US men. J. Epidemiol.2004;159:1150–1159. [Pubmed]
50. Drewnowski A., Krahn D.D., Demitrack M.A., Nairn K., Gosnell B.A. Taste responses and preferences for sweet high-fat foods: Evidence for opioid involvement. Behav.1992;51:371–379. [Pubmed]
51. Veech R.L. The therapeutic implications of ketone bodies: The effects of ketone bodies in pathological conditions: Ketosis, ketogenic diet, redox states, insulin resistance, and mitochondrial metabolism. Prostaglandins Leukot. Essent. Fatty Acids.2004;70:309–319. [Pubmed]
52. Kossoff E.H., Zupec-Kania B.A., Rho J.M. Ketogenic diets: An update for child neurologists. Child Neurol.2009;24:979–988. [Pubmed]
53. Krebs H.A. The regulation of the release of ketone bodies by the liver. Enzyme Regul.1966;4:339–354. [Pubmed]
54. Owen OE, Morgan AP, Kemp HG, Sullivan JM, Herrera MG, Cahill GF., Jr Brain metabolism during fasting.J Clin Invest.1967;46:1589–1595. [Pubmed]
55. Hartman A.L., Gasior M., Vining E.P., Rogawski M.A. The neuropharmacology of the ketogenic diet. Neurol.2007;36:281–292. doi: 10.1016/j.pediatrneurol.2007.02.008.[Pubmed]
56. Dashti H.M., Mathew T.C., Khadada M., Al-Mousawi M., Talib H., Asfar S.K., Behbahani A.I., Al-Zaid N.S. Beneficial effects of ketogenic diet in obese diabetic subjects. Cell. Biochem.2007;302:249–256. [Pubmed]
57. Paoli A., Grimaldi K., Bianco A., Lodi A., Cenci L., Parmagnani A. Medium term effects of a ketogenic diet and a mediterranean diet on resting energy expenditure and respiratory ratio.BMC Proc.2012;6
58. Bortz W.M., Paul P., Haff A.C., Holmes W.L. Glycerol turnover and oxidation in man. Clin. Invest.1972;51:1537–1546. [Pubmed]
59. Fukao T., Lopaschuk G.D., Mitchell G.A. Pathways and control of ketone body metabolism: On the fringe of lipid biochemistry.Prostaglandins Leukot. Essent. Fatty Acids.2004;70:243–251. [Pubmed]
60. Vazquez J.A., Kazi U. Lipolysis and gluconeogenesis from glycerol during weight reduction with very-low-calorie diets.1994;43:1293–1299. [Pubmed]
61. Felig P., Owen O.E., Wahren J., Cahill G.F., Jr. Amino acid metabolism during prolonged starvation. Clin. Invest.1969;48:584–594. [Pubmed]
62. Fine E.J., Feinman R.D. Thermodynamics of weight loss diets. Metab.2004;1 [Pubmed]
63. Veldhorst M.A., Westerterp-Plantenga M.S., Westerterp K.R. Gluconeogenesis and energy expenditure after a high-protein, carbohydrate-free diet. J. Clin. Nutr.2009;90:519–526. [Pubmed]
64. Sharman M.J., Kraemer W.J., Love D.M., Avery N.G., Gomez A.L., Scheett T.P., Volek J.S. A ketogenic diet favorably affects serum biomarkers for cardiovascular disease in normal-weight men. Nutr.2002;132:1879–1885. [Pubmed]
65. Paoli A., Grimaldi K., Toniolo L., Canato M., Bianco A., Fratter A. Nutrition and acne: Therapeutic potential of ketogenic diets.Skin Pharmacol. Physiol.2012;25:111–117. [Pubmed]
66. Leino R.L., Gerhart D.Z., Duelli R., Enerson B.E., Drewes L.R. Diet-induced ketosis increases monocarboxylate transporter (MCT1) levels in rat brain. Int.2001;38:519–527. [Pubmed]
67. Feinman R.D., Fine E.J. Nonequilibrium thermodynamics and energy efficiency in weight loss diets. Biol. Med. Model.2007;4[Pubmed]
68. Brinkworth G.D., Noakes M., Clifton P.M., Buckley J.D. Effects of a low carbohydrate weight loss diet on exercise capacity and tolerance in obese subjects.2009;17:1916–1923. [Pubmed]
69. Sumithran P., Prendergast L.A., Delbridge E., Purcell K., Shulkes A., Kriketos A., Proietto J. Ketosis and appetite-mediating nutrients and hormones after weight loss. J. Clin. Nutr.2013;67:759–764. [Pubmed]
70. Johnstone A.M., Horgan G.W., Murison S.D., Bremner D.M., Lobley G.E. Effects of a high-protein ketogenic diet on hunger, appetite, and weight loss in obese men feeding ad libitum. J. Clin. Nutr.2008;87:44–55.[Pubmed]
71. Volek J.S., Phinney S.D., Forsythe C.E., Quann E.E., Wood R.J., Puglisi M.J., Kraemer W.J., Bibus D.M., Fernandez M.L., Feinman R.D. Carbohydrate restriction has a more favorable impact on the metabolic syndrome than a low fat diet.2009;44:297–309. [Pubmed]
72. Paoli A., Moro T., Marcolin G., Neri M., Bianco A., Palma A., Grimaldi K. High-intensity interval resistance training (HIRT) influences resting energy expenditure and respiratory ratio in non-dieting individuals. Transl. Med.2012;10:237. [Pubmed]
73. Freedman M.R., King J., Kennedy E. Popular diets: A scientific review. Res.2001;9:S1–S40. [Pubmed]
74. Lefevre F., Aronson N. Ketogenic diet for the treatment of refractory epilepsy in children: A systematic review of efficacy. [Pubmed]
75. Owen O.E. Ketone bodies as a fuel for the brain during starvation. Mol. Biol. Educ.2005;33:246–251.
76. Owen O.E., Felig P., Morgan A.P., Wahren J., Cahill G.F., Jr. Liver and kidney metabolism during prolonged starvation. Clin. Invest.1969;48:574–583. doi: 10.1172/JCI106016. [Pubmed]
77. Owen O.E., Morgan A.P., Kemp H.G., Sullivan J.M., Herrera M.G., Cahill G.F., Jr. Brain metabolism during fasting. Clin. Invest.1967;46:1589–1595. [Pubmed]
78. Manninen A.H. Metabolic effects of the very-low-carbohydrate diets: Misunderstood “villains” of human metabolism. Int. Soc. Sport. Nutr.2004;1:7–11. [Pubmed]
79. Laeger T., Metges C.C., Kuhla B. Role of beta-hydroxybutyric acid in the central regulation of energy balance.2010;54:450–455. [Pubmed]
80. Seyfried T.N., Mukherjee P. Targeting energy metabolism in brain cancer: Review and hypothesis. Metab.2005;2 [Pubmed]
81. Cahill G.F., Jr. Fuel metabolism in starvation. Rev. Nutr.2006;26:1–22. [Pubmed]
82. Paoli A., Cenci L., Fancelli M., Parmagnani A., Fratter A., Cucchi A., Bianco A. Ketogenic diet and phytoextracts comparison of the efficacy of mediterranean, zone and tisanoreica diet on some health risk factors.Agro Food Ind. Hi-Tech.2010;21:24–29.
83. Westerterp-Plantenga M.S., Nieuwenhuizen A., Tome D., Soenen S., Westerterp K.R. Dietary protein, weight loss, and weight maintenance. Rev. Nutr.2009;29:21–41. [Pubmed]
84. Tagliabue A., Bertoli S., Trentani C., Borrelli P., Veggiotti P. Effects of the ketogenic diet on nutritional status, resting energy expenditure, and substrate oxidation in patients with medically refractory epilepsy: A 6-month prospective observational study. Nutr.2012;31:246–249. [Pubmed]
85. Davidson T.L., Hargrave S.L., Swithers S.E., Sample C.H., Fu X., Kinzig K.P., Zheng W. Inter-relationships among diet, obesity and hippocampal-dependent cognitive function.2013;253:110–122. [Pubmed]
86. Yancy W.S., Jr., Almirall D., Maciejewski M.L., Kolotkin R.L., McDuffie J.R., Westman E.C. Effects of two weight-loss diets on health-related quality of life. Life Res.2009;18:281–289. [Pubmed]
87. Vining E.P., Freeman J.M., Ballaban-Gil K., Camfield C.S., Camfield P.R., Holmes G.L., Shinnar S., Shuman R., Trevathan E., Wheless J.W. A multicenter study of the efficacy of the ketogenic diet. Neurol.1998;55:1433–1437. [Pubmed]
88. Freedland S.J., Mavropoulos J., Wang A., Darshan M., Demark-Wahnefried W., Aronson W.J., Cohen P., Hwang D., Peterson B., Fields T., et al. Carbohydrate restriction, prostate cancer growth, and the insulin-like growth factor axis.2008;68:11–19. [Pubmed]
89. McLaughlin T., Allison G., Abbasi F., Lamendola C., Reaven G. Prevalence of insulin resistance and associated cardiovascular disease risk factors among normal weight, overweight, and obese individuals. 2004;53:495–499. [Pubmed]
90. Rabinowitz D., Zierler K.L. Forearm metabolism in obesity and its response to intra-arterial insulin. Characterization of insulin resistance and evidence for adaptive hyperinsulinism. Clin. Invest.1962;41:2173–2181. [Pubmed]
91. McDaniel S.S., Rensing N.R., Thio L.L., Yamada K.A., Wong M. The ketogenic diet inhibits the mammalian target of rapamycin (mTOR) pathway.2011;52 [Pubmed]
92. Srivastava S., Kashiwaya Y., King M.T., Baxa U., Tam J., Niu G., Chen X., Clarke K., Veech R.L. Mitochondrial biogenesis and increased uncoupling protein 1 in brown adipose tissue of mice fed a ketone ester diet.FASEB J.2012;26:2351–2362. [Pubmed]
93. Sandri M. Signaling in muscle atrophy and hypertrophy.2008;23:160–170. [Pubmed]
94. Jeffery R.W. Does weight cycling present a health risk? J. Clin. Nutr.1996;63:S452–S455 [Pubmed]
95. Sandri M., Barberi L., Bijlsma A.Y., Blaauw B., Dyar K.A., Milan G., Mammucari C., Meskers C.G., Pallafacchina G., Paoli A., et al. Signalling pathways regulating muscle mass in ageing skeletal muscle. The role of the IGF1-Akt-mTOR-FoxO pathway.2013;14:303–323. [Pubmed]
96. Demetrius L. Aging in mouse and human systems: A comparative study. N. Y. Acad. Sci.2006;1067:66–82.[Pubmed]
97. Janda M., Zeidler D., Bohm G., Schoberberger R. An instrument to measure adherence to weight loss programs: The compliance praxis survey-diet (COMPASS-diet)2013;5:3828–3838. [Pubmed]
98. Sumithran P., Proietto J. The defence of body weight: A physiological basis for weight regain after weight loss. Sci.2013;124:231–241. [Pubmed]
99. Wing R.R., Hill J.O. Successful weight loss maintenance. Rev. Nutr.2001;21:323–341. [Pubmed]
100. Thomas P.R.Weighing the Options: Criteria for Evaluating Weight-Management Programs.National Academies Press; Washington, DC, USA: 1995.
101. Paoli A., Bianco A., Grimaldi K.A., Lodi A., Bosco G. Long term successful weight loss with a combination biphasic ketogenic mediterranean diet and mediterranean diet maintenance protocol.2013;5:5205–5217. [Pubmed]
102. Volek J.S., Sharman M.J., Forsythe C.E. Modification of lipoproteins by very low-carbohydrate diets. Nutr.2005;135:1339–1342. [Pubmed]
103. Welle S., Nair K.S. Relationship of resting metabolic rate to body composition and protein turnover. J. Physiol.1990;258:990–998.[Pubmed]
104. Eisenstein J., Roberts S.B., Dallal G., Saltzman E. High-protein weight-loss diets: Are they safe and do they work? A review of the experimental and epidemiologic data. Rev.2002;60:189–200. [Pubmed]
105. Praga M. Synergy of low nephron number and obesity: A new focus on hyperfiltration nephropathy. Dial. Transplant.2005;20:2594–2597. [Pubmed]
106. Westerterp-Plantenga M.S. How are normal, high- or low-protein diets defined? J. Nutr.2007;97:217–218. [Pubmed]
107. Poplawski M.M., Mastaitis J.W., Isoda F., Grosjean F., Zheng F., Mobbs C.V. Reversal of diabetic nephropathy by a ketogenic diet.PLoS One.2011;6 [Pubmed]
108. Paoli A., Cenci L., Grimaldi K.A. Effect of ketogenic mediterranean diet with phytoextracts and low carbohydrates/high-protein meals on weight, cardiovascular risk factors, body composition and diet compliance in Italian council employees. J.2011;10 [Pubmed]
109. Paoli A., Grimaldi K., D’Agostino D., Cenci L., Moro T., Bianco A., Palma A. Ketogenic diet does not affect strength performance in elite artistic gymnasts. Int. Soc. Sports Nutr.2012;9 [Pubmed]
110. Paoli A., Canato M., Toniolo L., Bargossi A.M., Neri M., Mediati M., Alesso D., Sanna G., Grimaldi K.A., Fazzari A.L., et al. The ketogenic diet: An underappreciated therapeutic option? Ter.2011;162:145–153.[Pubmed]
111. Noto H., Goto A., Tsujimoto T., Noda M. Low-carbohydrate diets and all-cause mortality: A systematic review and meta-analysis of observational studies.PLoS One.2013;8 [Pubmed]
112. Larsen T.M., Dalskov S.M., van Baak M., Jebb S.A., Papadaki A., Pfeiffer A.F., Martinez J.A., Handjieva-Darlenska T., Kunesova M., Pihlsgard M., et al. Diets with high or low protein content and glycemic index for weight-loss maintenance. Engl. J. Med.2010;363:2102–2113. [Pubmed]
113. Bielohuby M., Sisley S., Sandoval D., Herbach N., Zengin A., Fischereder M., Menhofer D., Stoehr B.J., Stemmer K., Wanke R., et al. Impaired glucose tolerance in rats fed low-carbohydrate, high-fat diets. J. Physiol. Endocrinol. Metab.2013;305:1059–1070. [Pubmed]
114. Bielohuby M., Sawitzky M., Stoehr B.J., Stock P., Menhofer D., Ebensing S., Bjerre M., Frystyk J., Binder G., Strasburger C., et al. Lack of dietary carbohydrates induces hepatic growth hormone (GH) resistance in rats.2011;152:1948–1960. [Pubmed]
115. Ellenbroek J.H., van Dijck L., Tons H.A., Rabelink T.J., Carlotti F., Ballieux B.E., de Koning E.J. Long-term ketogenic diet causes glucose intolerance and reduced beta and alpha cell mass but no weight loss in mice. J. Physiol. Endocrinol. Metab.2014 [Pubmed]
116. Bielohuby M., Menhofer D., Kirchner H., Stoehr B.J., Muller T.D., Stock P., Hempel M., Stemmer K., Pfluger P.T., Kienzle E., et al. Induction of ketosis in rats fed low-carbohydrate, high-fat diets depends on the relative abundance of dietary fat and protein. J. Physiol. Endocrinol. Metab.2011;300:65–76. [Pubmed]
117. Bielohuby M., Matsuura M., Herbach N., Kienzle E., Slawik M., Hoeflich A., Bidlingmaier M. Short-term exposure to low-carbohydrate, high-fat diets induces low bone mineral density and reduces bone formation in rats. Bone Miner. Res.2010;25:275–284. [Pubmed]
118. Gower B.A., Casazza K. Divergent effects of obesity on bone health. Clin. Densitom.2013;16:450–454. [Pubmed]
119. Clifton P. Effects of a high protein diet on body weight and comorbidities associated with obesity. J. Nutr.2012;108:S122–S129. [Pubmed]
120. Tang M., O’Connor L.E., Campbell W.W. Diet-induced weight loss: The effect of dietary protein on bone. Acad. Nutr. Diet.2014;114:72–85. [Pubmed]
121. Carter J.D., Vasey F.B., Valeriano J. The effect of a low-carbohydrate diet on bone turnover. Int.2006;17:1398–1403. [Pubmed]
122. Levy RG, Cooper PN, Giri P. Ketogenic diet and other dietary treatments for epilepsy.Cochrane Database Syst Rev.2012;3:CD001903. [Pubmed]
123. Stafstrom CE, Rho JM. The ketogenic diet as a treatment paradigm for diverse neurological disorders.Front Pharmacol.2012;3:59.[Pubmed]
124. Kossoff EH, Zupec-Kania BA, Amark PE, et al. Optimal clinical management of children receiving the ketogenic diet: recommendations of the International Ketogenic Diet Study Group.2009;50(2):304–317.[Pubmed]
125. Poplawski MM, Mastaitis JW, Isoda F, et al. Reversal of diabetic nephropathy by a ketogenic diet.PLoS One.2011;6(4):e18604. [Pubmed]
126. Ma W, Berg J, Yellen G. Ketogenic diet metabolites reduce firing in central neurons by opening K(ATP) channels.J Neurosci.2007;27(14):3618–3625 [Pubmed]
127. Huang YZ, McNamara JO. Inhibiting glycolysis to reduce seizures: how it might work.Nat Neurosci.2006;9(11):1351–1352.[Pubmed]
128. Pan YZ, Devinney MJ, Rutecki PA, Sutula TP. Effect of glycolytic metabolism on synaptic currents in CA3 pyramidal neurons.Soc Neurosci Abstr.2009 10/16.
129. Milder J, Patel M. Modulation of oxidative stress and mitochondrial function by the ketogenic diet.Epilepsy Res.2012;100(3):295–303.[Pubmed]
130. McDaniel SS, Rensing NR, Thio LL, et al. The ketogenic diet inhibits the mammalian target of rapamycin (mTOR) pathway.2011;52(3):e7–11. [Pubmed]
131. Hartman AL, Lyle M, Rogawski MA, Gasior M. Efficacy of the ketogenic diet in the 6-Hz seizure test.2008;49(2):334–339.[Pubmed]
132. Gilbert DL, Pyzik PL, Freeman JM. The ketogenic diet: seizure control correlates better with serum beta-hydroxybutyrate than with urine ketones.J Child Neurol.2000;15(12):787–790. [Pubmed]
133. Ross DL, Swaiman KF, Torres F, Hansen J. Early biochemical and EEG correlates of the ketogenic diet in children with atypical absence epilepsy.Pediatr Neurol.1985;1(2):104–108. [Pubmed]
134. Fraser DD, Whiting S, Andrew RD, et al. Elevated polyunsaturated fatty acids in blood serum obtained from children on the ketogenic diet.2003;60(6):1026–1029. [Pubmed]
135. Neal EG, Chaffe H, Schwartz RH, et al. A randomized trial of classical and medium-chain triglyceride ketogenic diets in the treatment of childhood epilepsy.2009;50(5):1109–1117. [Pubmed]
136. Kang HC, Lee HS, You SJ, et al. Use of a modified Atkins diet in intractable childhood epilepsy.2007;48(1):182–186.[Pubmed]
137. Kossoff EH, McGrogan JR, Bluml RM, et al. A modified Atkins diet is effective for the treatment of intractable pediatric epilepsy.2006;47(2):421–424. [Pubmed]
138. van Delft R, Lambrechts D, Verschuure P, et al. Blood beta-hydroxybutyrate correlates better with seizure reduction due to ketogenic diet than do ketones in the urine.2010;19(1):36–39. [Pubmed]
139. Bough KJ, Valiyil R, Han FT, Eagles DA. Seizure resistance is dependent upon age and calorie restriction in rats fed a ketogenic diet.Epilepsy Res.1999;35(1):21–28. [Pubmed]
140. Likhodii SS, Musa K, Mendonca A, et al. Dietary fat, ketosis, and seizure resistance in rats on the ketogenic diet.2000;41(11):1400–1410. [Pubmed]
141. Nylen K, Likhodii S, Abdelmalik PA, et al. A comparison of the ability of a 4: 1 ketogenic diet and a 6.3: 1 ketogenic diet to elevate seizure thresholds in adult and young rats.2005;46(8):1198–1204 [Pubmed]
142. Likhodii SS, Serbanescu I, Cortez MA, et al. Anticonvulsant properties of acetone, a brain ketone elevated by the ketogenic diet.Ann Neurol.2003;54(2):219–226. [Pubmed]
143. Cahill GF., Jr Fuel metabolism in starvation.Annu Rev Nutr.2006;26:1–22. [Pubmed]
144. Westerterp-Plantenga MS, Nieuwenhuizen A, Tome D, Soenen S, Westerterp KR. Dietary protein, weight loss, and weight maintenance.Annu Rev Nutr.2009;29:21–41. [Pubmed]
145. Feinman RD, Fine EJ. Nonequilibrium thermodynamics and energy efficiency in weight loss diets.Theor Biol Med Model.2007;4:27.[Pubmed]
146. Gardner CD, Kiazand A, Alhassan S, Kim S, Stafford RS, Balise RR, et al. Comparison of the atkins, zone, ornish, and LEARN diets for change in weight and related risk factors among overweight premenopausal women: The A TO Z weight loss study: a randomized trial.2007;297:969–977. [Pubmed]
147. Paoli A, Grimaldi K, Toniolo L, Canato M, Bianco A, Fratter A. Nutrition and acne: therapeutic potential of ketogenic diets.Skin Pharmacol Physiol.2012;25:111–117. [Pubmed]
148. Smith RN, Mann NJ, Braue A, Makelainen H, Varigos GA. The effect of a high-protein, low glycemic-load diet versus a conventional, high glycemic-load diet on biochemical parameters associated with acne vulgaris: A randomized, investigator-masked, controlled trial.J Am Acad Dermatol.2007;57:247–256. [Pubmed]
149. Smith R, Mann N. Acne in adolescence: a role for nutrition.Nutr Diet.2007;64:S147–S149.
150. Cordain L. Implications for the role of diet in acne.Semin Cutan Med Surg.2005;24:84–91. [Pubmed]
151. Giovannucci E, Harlan DM, Archer MC, Bergenstal RM, Gapstur SM, Habel LA, et al. Diabetes and cancer: a consensus report.CA Cancer J Clin.2010;60:207–221. [Pubmed]
152. Warburg O, Wind F, Negelein E. The metabolism of tumors in the body.J Gen Physiol.1927;8:519–530. [Pubmed]
153. Hanahan D, Weinberg RA. Hallmarks of cancer: the next generation.2011;144:646–674 [Pubmed]
154. Klement RJ, Kammerer U. Is there a role for carbohydrate restriction in the treatment and prevention of cancer.Nutr Metab (Lond)2011;8:75. [Pubmed]
155. Tisdale MJ, Brennan RA, Fearon KC. Reduction of weight loss and tumour size in a cachexia model by a high fat diet.Br J Cancer.1987;56:39–43. [Pubmed]
156. Beck SA, Tisdale MJ. Effect of insulin on weight loss and tumour growth in a cachexia model.Br J Cancer.1989;59:677–681. [Pubmed]
157. Ho VW, Leung K, Hsu A, Luk B, Lai J, Shen SY, et al. A low carbohydrate, high protein diet slows tumor growth and prevents cancer initiation.Cancer Res.2011;71:4484–4493. [Pubmed]
158. Otto C, Kaemmerer U, Illert B, Muehling B, Pfetzer N, Wittig R, et al. Growth of human gastric cancer cells in nude mice is delayed by a ketogenic diet supplemented with omega-3 fatty acids and medium-chain triglycerides.BMC Cancer.2008;8:122. [Pubmed]
159. Seyfried BT, Kiebish M, Marsh J, Mukherjee P. Targeting energy metabolism in brain cancer through calorie restriction and the ketogenic diet.J Cancer Res Ther.2009;5 (Suppl 1:S7–S15. [Pubmed]
160. Zhou W, Mukherjee P, Kiebish MA, Markis WT, Mantis JG, Seyfried TN. The calorically restricted ketogenic diet, an effective alternative therapy for malignant brain cancer.Nutr Metab (Lond)2007;4:5.[Pubmed]
161. Nebeling LC, Lerner E. Implementing a ketogenic diet based on medium-chain triglyceride oil in pediatric patients with cancer.J Am Diet Assoc.1995;95:693–697. [Pubmed]
162. Nebeling LC, Miraldi F, Shurin SB, Lerner E. Effects of a ketogenic diet on tumor metabolism and nutritional status in pediatric oncology patients: Two case reports.J Am Coll Nutr.1995;14:202–208 [Pubmed]
163. Fine EJ, Segal-Isaacson CJ, Feinman RD, Herszkopf S, Romano MC, Tomuta N, et al. Targeting insulin inhibition as a metabolic therapy in advanced cancer: a pilot safety and feasibility dietary trial in 10 patients.2012;28:1028–1035. [Pubmed]
164. Mavropoulos JC, Yancy WS, Hepburn J, Westman EC. The effects of a low-carbohydrate, ketogenic diet on the polycystic ovary syndrome: a pilot study.Nutr Metab (Lond)2005;2:35. [Pubmed]
165. Poplawski MM, Mastaitis JW, Isoda F, Grosjean F, Zheng F, Mobbs CV. Reversal of diabetic nephropathy by a ketogenic diet.PLoS One.2011;6:e18604. [Pubmed]
166. Jia Y, Hwang SY, House JD, Ogborn MR, Weiler HA, O K, et al. Long-term high intake of whole proteins results in renal damage in pigs.J Nutr.2010;140:1646–1652. [Pubmed]
167. Wakefield AP, House JD, Ogborn MR, Weiler HA, Aukema HM. A diet with 35% of energy from protein leads to kidney damage in female sprague-dawley rats.Br J Nutr. pp. 1–8. [Pubmed]
168. Skov AR, Haulrik N, Toubro S, Molgaard C, Astrup A. Effect of protein intake on bone mineralization during weight loss: A 6-month trial.Obes Res.2002;10:432–438. [Pubmed]
169. Martin WF, Armstrong LE, Rodriguez NR. Dietary protein intake and renal function.Nutr Metab (Lond)2005;2:25 [Pubmed]
170. Welle S, Nair KS. Relationship of resting metabolic rate to body composition and protein turnover.Am J Physiol.1990;258:E990–E998. [Pubmed]
171. Praga M. Synergy of low nephron number and obesity: A new focus on hyperfiltration nephropathy.Nephrol Dial Transplant.2005;20:2594–2597.[Pubmed]
172. Eisenstein J, Roberts SB, Dallal G, Saltzman E. High-protein weight-loss diets: are they safe and do they work? A review of the experimental and epidemiologic data.Nutr Rev.2002;60:189–200 [Pubmed]
173. Westerterp-Plantenga MS. How are normal, high- or low-protein diets defined.Br J Nutr.2007;97:217–218.[Pubmed]