Όταν τα κινητά πρωτομπήκαν στη ζωή μας, κάπου προς τα τέλη της δεκαετίας του 90, πολλοί προβληματίστηκαν για τη χρησιμότητά τους. Όσοι, όμως, λατρεύουν τις καινοτομίες (οι Δίδυμοι και οι Υδροχόοι κυρίως, κατά τους αστρολόγους), αντέτειναν ότι το κινητό ήρθε, για να διευκολύνει την επικοινωνία, για να δώσει τη δυνατότητα να επικοινωνήσεις σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, όταν δεν θα υπάρχει σταθερό τηλέφωνο (“Για μια ανάγκη, βρε αδελφέ!”). Αυτό ήταν ένα ισχυρό επιχείρημα, που σταδιακά κατέρριπτε την άρνηση των γονιών να αγοράσουν κινητά για τα παιδιά τους. Και κάπως έτσι φτάσαμε οι αριθμοί κινητών να είναι περισσότεροι από τους κατοίκους της χώρας, αφού πολλοί έχουν και δεύτερα και τρίτα νούμερα, φανερά ή και όχι, εκμεταλλευόμενοι ενίοτε συγκεκριμένα «πακέτα» υπηρεσιών, που προσφέρουν οι εταιρείες ή και κλείνοντας μέσα τους τις παράνομες παράλληλες ζωές τους.
Ως εδώ καλά. Θα μπορούσε οποιοσδήποτε καλόπιστος να πει ότι το κινητό, όπως κάθε εργαλείο ή μέσο, δεν είναι καλό ή κακό από μόνο του, αλλά εξαρτάται από τη χρήση που θα του γίνει το αν αποβαίνει καλό ή κακό, όπως π.χ. με την τηλεόραση, τον υπολογιστή κ.ά. Τι μας δείχνει, όμως, ο μέχρι τώρα απολογισμός; Μάλλον αρνητικό πρόσημο.. Πάμε να το αναλύσουμε.
Παρατηρήστε μια οποιαδήποτε παρέα νέων σήμερα, σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Είναι εξαιρετικά απίθανο να μην δείτε κάποιον (τουλάχιστον έναν) να ασχολείται με το κινητό του. Είτε αυτοφωτογραφίζεται (selfie) είτε φωτογραφίζει είτε ποστάρει είτε ανακοινώνει είτε ακολουθεί είτε κοινοποιεί είτε παρακολουθεί είτε πατάει like. Κι έτσι σταδιακά οι άνθρωποι συνυπάρχουν σωματικά, χωρίς να επικοινωνούν ουσιαστικά. Προτιμούν συχνά να πατούν like ο ένας στον άλλο κι ας κάθονται απέναντι, παρά να κάνουν μια κουβέντα με αρχή, μέση και τέλος. Πρώτα συνδέονται με το πιο διαθέσιμο wi-fi δίκτυο και μετά παραγγέλνουν τον καφέ ή το ποτό τους.
Την τραγωδία συμπληρώνουν τα δυσθεώρητα κόστη αγοράς των υπερσύγχρονων συσκευών, που κάνουν καφέ και πάνε και τα παιδιά στο σχολείο, καθώς και η αντιστρόφως ανάλογη αντοχή των μπαταριών, που συνήθως εξαντλούνται μέσα στη μέρα, ακυρώνοντας την πρώτη και βασικότερη λειτουργία, για την οποία υποτίθεται εφευρέθηκαν τα κινητά, δηλαδή να μπορείς να πάρεις ένα τηλέφωνο σε ώρα ανάγκης. Αφήνω κατά μέρος το ενδεχόμενο, εκτός από μπαταρία, να μην υπάρχει και χρόνος ομιλίας στην κάρτα, για να μην θεωρηθεί υπερβολικά σκωπτική η κριτική στο ότι βάζουμε καρτούλες των 5 ευρώ σε συσκευές των 700 ευρώ.
Πού οφείλονται όλα αυτά τα τραγελαφικά; Μα στο γεγονός ότι το κινητό είναι πια (κυρίως, αλλά όχι μόνο) και υπολογιστής και φωτογραφική μηχανή. Επομένως, το ίντερνετ έγινε ένας εθισμός, που τον παίρνεις πια μαζί σου. Τα προγράμματα «πειράγματος» φωτογραφιών έγιναν αναγκαία φίλτρα κοινωνικοποίησης του εαυτού. Ο εθισμός υπάρχει, γιατί όταν τον αντιληφθείς ίσως είναι αργά. Τότε όμως ο φίλος σου σβήνει τα κεράκια της τούρτας γενεθλίων του κι εσύ κοιτάς πόσα likes μάζεψε σε 10 λεπτά η φωτογραφία που ανέβασες, με υπέρτιτλο «περνάμε καλά» (ποιοι τελικά;). Μπαίνει ο νέος χρόνος και, αντί να χαίρεσαι τις πρώτες του στιγμές με τους οικείους σου, είσαι σκυμμένος πάνω από το μαραφέτι αξίας δύο επιδομάτων ανεργίας και πατάς like στα βεγγαλικά αλλαγής χρονιάς στην Μπανγκόγκ. Σε αγκαλιάζει το ταίρι σου κι εσύ διαβάζεις γιατί η Φαίη Σκορδά ξέσπασε στην κάμερα. Μαζευόμαστε την Κυριακή να φάμε κι εσύ τρολάρεις την τελευταία συνέντευξη Βαρουφάκη. Πάμε εκδρομή κι αντί να απολαμβάνεις τα τοπία με τα μάτια, τα φωτογραφίζεις μανιωδώς, για να δεις ποια πόζα σε κολακεύει. Κάτσε σπίτι, να γλιτώσεις βενζίνη και διόδια, αν είναι έτσι..
Δεν είμαστε αντιδραστικοί με τις αλλαγές, ούτε σκεπτικοί με την τεχνολογία. Αντιδρούμε στην υπερβολή και στο χάσιμο της ουσίας. Τα κινητά υπάρχουν, για να μας εξυπηρετούν. Πρώτα για την ώρα ανάγκης και μετά για την όποια διασκέδαση. Είναι, όμως, δείγμα παρακμής των σχέσεων και της κοινωνίας να μας οδηγούν σε έναν παράλληλο ψεύτικο κόσμο σωματικής και μόνο συνύπαρξης δήθεν ατσαλάκωτων και αρυτίδωτων αυτισμών. Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν γίνει από μόνες τους πολύ δύσκολες, για να τις υπονομεύουμε και με τον ανώριμο χαζοκαταναλωτικό ενθουσιασμό μας για το νέο i-phone. Κλείνουμε τα κινητά, ανοίγουμε τα μάτια. Η πραγματική ζωή είναι εκεί έξω.
current_Panos
